W tęsknocie

Pogoda niebem — jasno na ziemi;
Ale w mej duszy chmurno tak —
Za domem moim, za braćmi mymi
Dusza do lotu niby ptak. —

Chmurką po niebie, wiatrem po ziemi —
Och! gdyby lecieć, lecieć mi —
Chwilkę popatrzeć, pogadać z tymi,
O których dusza wiecznie śni. —

Tam tak wesoło szumiało życie,
Tu taka cisza w koło mnie —

I sam, samiutki, jak ptak o świcie —
O! takiej ciszy nie chcę, nie. —

Chmurką po niebie, wiatrem po ziemi —
Och gdyby można lecieć mi —
I choć przez chwilkę widzieć się z tymi,
O których dusza wiecznie śni.

Czytaj dalej: Rozmowa z sercem - Maria Pawlikowska-Jasnorzewska