Nowela „A…B…C…” autorstwa Elizy Orzeszkowej po raz pierwszy opublikowana została w 1884 roku. Opowiada historię młodej nauczycielki, która idąc w ślady zmarłego ojca-nauczyciela, pomaga młodym i biednym dzieciom w zdobyciu edukacji. W utworze pojawiają się także inne postacie, które swoją postawą inspirują do alternatywnego działania w obliczu trudności społecznych problemów, co czyni dzieło uniwersalnym.
Spis treści
Główna bohaterka. Jest młodą kobietą, której życie toczy się w cieniu biedy i trudów codziennej egzystencji. Po śmierci ojca, nauczyciela, Joanna nie tylko musiała zmierzyć się z osobistą stratą, ale także z pogłębiającą się nędzą rodziny. Mieszka w skromnym mieszkaniu na poddaszu z bratem Mieczysławem, który pracuje w biurze rządowym. Jej życie to nieustanna walka o przetrwanie, z brakiem komfortu i perspektyw na lepszą przyszłość. Mimo to Joanna jest osobą pełną wewnętrznej siły i determinacji. Chce pomóc innym, zwłaszcza dzieciom z biednych, patologicznych rodzin, wierząc, że edukacja może odmienić ich życie. Jest osobą empatyczną, oddaną i pracowitą. Potrafi poświęcić się dla innych, prowadząc bezinteresownie naukę dzieciom z sąsiedztwa. Przemiany, które zachodzą w niej w miarę postępu wydarzeń – od drobnych zmian w jej wyglądzie, po wybuchy emocji w obliczu procesu sądowego – ukazują jej wewnętrzną przemianę i determinację w walce o to, co słuszne. Joanna, mimo iż na zewnątrz skromna i prosta, nosi w sobie poczucie godności i woli nie poddania się systemowi, który ją prześladuje. Jej uczucie do doktora Adama, choć nierealne, stanowi jedyny element romantyczny w jej życiu, pełnym poświęcenia i trudów. W trakcie procesu sądowego Joanna staje się ofiarą systemu, który ukazuje ją jako osobę oddaną i uczciwą, która nie miała złych intencji. Choć skazana na karę pieniężną, jej walka o zachowanie moralnych zasad i przekonanie o słuszności swoich działań świadczy o jej wewnętrznej sile i odwadze.
Brat Joanny, choć z pozoru mniej emocjonalny i bardziej zdystansowany, Mieczysław w obliczu trudności rodzinnych potrafi wykazać się troską i odpowiedzialnością. Jego praca w biurze rządowym oraz rola głowy rodziny po śmierci ojca sprawiają, że jest zmuszony do konfrontacji z rzeczywistością w trakcie procesu Joanny. Jest osobą, która stara się chronić siostrę przed konsekwencjami jej działań, co staje się widoczne w jego desperackim dążeniu do zdobycia pieniędzy na zapłatę kary, nawet kosztem zaciągnięcia długów. Mieczysław z jednej strony reprezentuje pragmatyzm i konieczność dostosowania się do systemu, gdy zniechęca ją do nauczania, z drugiej zaś wyraża silną więź rodzinną i gotowość do poświęceń. Jego postawa zmienia się w miarę rozwoju fabuły, gdy jego miłość do siostry jest wystawiona na próbę.
Jeden z bohaterów drugoplanowych, który odgrywa istotną rolę w życiu Joanny. Jest to chłopiec, który pochodzi z ubogiej i patologicznej rodziny, gdzie ojciec jest pijakiem, a matka zapracowaną praczka. Na początku Kostuś niekulturalnym i nieufnym chłopcem, jednak pod wpływem troski i nauki Joanny zaczyna się zmieniać. Z jej pomocą staje się bardziej łagodny, opiekuńczy wobec młodszej Mańki i zaczyna wykazywać większą odpowiedzialność. Joanna widzi w nim potencjał i stara się pomóc mu unikać złej drogi życiowej. Kostuś, choć na początku niezdyscyplinowany, rozwija swoje umiejętności w kaligrafii i uczy się wartości moralnych, które Joanna stara się mu przekazać. Jego postać symbolizuje nadzieję na zmianę, jaką może przynieść edukacja i wychowanie. Kostuś, mimo swoich trudnych początków, staje się przykładem dziecka, które dzięki wsparciu może wyjść z patologicznych okoliczności i poprawić swoją przyszłość.
Kolejna postać, która pojawia się w życiu Joanny jako dziecko, któremu kobieta stara się pomóc. Jest to mała dziewczynka, która, podobnie jak Kostuś, pochodzi z biednej rodziny. Mimo początkowych trudności, Mańka, pod wpływem nauki Joanny, zaczyna wykazywać zainteresowanie nauką i pragnie się rozwijać. Wprowadza rozczulenie, gdy zaczyna recytować litery alfabetu i pokazuje swoje postępy w nauce w ostatniej scenie noweli. Mańka staje się symbolem nadziei na lepszą przyszłość dla dzieci, które w wyniku ubóstwa i zaniedbania mogą zostać pozostawione same sobie.
Właścicielka magla i jedna z postaci, która wprowadza Joannę do świata nauczania. Choć nie zdaje sobie sprawy z konsekwencji prawnych swoich działań, wspiera Joannę i przekonuje ją, by podjęła pracę jako nauczycielka. Rożnowska jest postacią, która wprowadza nieco humorystyczny element do opowieści, jednak jej postawa wobec Joanny i jej zaangażowanie w sprawę działają na korzyść głównej bohaterki.
Aktualizacja: 2025-02-24 21:53:10.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.