W jaki sposób odbierasz Panią Bovary - jako pochwałę postawy romantycznej czy jej krytykę?

Autor Inny
Autorem opracowania jest: Grzegorz Paczkowski.

Emma Bovary, czyli główna bohaterka powieści autorstwa Gustawa Flauberta, pt. Pani Bovary to postać, którą zdecydowanie można by określić jako definicję postawy romantycznej, w najprostszym tego pojęcia rozumieniu. Kobieta poddawała się fluktuacjom bardzo silnych emocji, które kierowały jej życiem, dużą uwagę przywiązywała do miłości, co doprowadziło do jej stopniowej alienacji, a w końcu tragicznej samobójczej śmierci. 

Bez wątpienia Emma Bovary jest typową romantyczką. Od wczesnej młodości bardzo dużą rolę w jej życiu odgrywały uczucia i emocje, które stanowiły kompas jej postępowania. W późniejszych latach jej życie coraz bardziej wymykało się spod kontroli i dążyło do autodestrukcji w wyniku zaprzepaszczenia miłosnej szansy na szczęście, co również jest rzeczą charakterystyczną dla bohaterów romantycznych. 

W moim mniemaniu jednak postać Emmy to zdecydowana krytyka postawy romantycznej. Wystarczy bowiem prześledzić drogę życia bohaterki, by zobaczyć, że romantyczne wzorce, które zaczerpnęła ze zbyt ufnie czytanych romansów doprowadziły ją do tragedii, a do cierpienia kilkoro jej najbliższych osób.

Emma żyła bowiem w wiecznym uczuciowym nienasyceniu. Nauczyła się, że miłość powinna polegać na wielkich emocjonalnych porywach, ciągłej niepewności, porzuceniach i powrotach, łzach i ekstazie oraz przede wszystkim na spełnieniu zmysłowym. Nic więc dziwnego, że tak wysokie wymagania w konfrontacji z rzeczywistością, która dużo częściej bywa monotonna, ale ciekawa i satysfakcjonująca pod zupełnie innym kątem - jej marzenia doprowadziły ją do frustracji i depresji.

Z tych stanów bohaterka próbowała się wyrwać za pomocą desperackich i nieprzemyślanych ruchów jak kolejne romanse czy zaciąganie pożyczek na wystawne życie. W pewnym momencie jednak ten ruchy fundament zaczął się sypać, a tytułowa romantyczka zobaczyła, że pozostała zupełnie sama. Jej romantyczna natura która w żaden sposób nie została poparta zdrowym rozsądkiem, doprowadziła do zupełnej katastrofy, która Emmę kosztowała życie. 

Emma Bovary jest przykładem na to, jak niewłaściwie, nieprawidłowo i nieodpowiedzialnie rozumiany romantyzm może zniszczyć człowiekowi życie. Egzystencja ludzka nie polega wyłącznie na ciągłych porywach pozytywnych emocji, lecz także na umiejętności życia w chwilach ciszy, spokoju, odpoczynku, zdrowej rutyny. Postawa romantyczna nie daje na to miejsca, o czym dobitnie świadczy fakt, że biografie bohaterów literatury romantycznej są zwykle owszem pełne wzlotów i upadków emocjonalnych, a niekiedy wielkich i doniosłych czynów, lecz są biografiami przedwcześnie przerwanymi przez konsekwencje przybieranych przez nich postaw. Postać Emmy Bovary może służyć jako ostrzeżenie przed takim finałem. 


Przeczytaj także: Co łączy Izabelę Łęcką z Emmą Bovary?

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.