Ludzie z natury bywają słabi i popełniają różnego rodzaju błędy, którymi czasami krzywdzą innych. Zdarza się, że ich czyny są tak okrutne czy bezwzględne, że nie mają one szans spotkać się z wybaczeniem. Nie wszyscy są jednak skazani na potępienie. Są osoby, które z wielu względów zasługują na drugą szansę, nawet jeśli postąpiły bezmyślnie czy źle. W takich sytuacjach warto bowiem przyjrzeć się ich intencjom, kontekstowi działania czy też okazywanej przez nich skrusze. Można zatem przyjąć, że są osoby, które zasłużyły na drugą szansę i takie, które zdecydowanie nie powinny jej otrzymać. Przykłady obu można znaleźć w literaturze, na przykład w takich dziełach jak „Opowieść wigilijna” Charlesa Dickensa, „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, „Skąpiec” Moliera czy „Anna Karenina” Lwa Tołstoja.
„Opowieść wigilijna” Charlesa Dickensa to jeden z najbardziej znanych przykładów historii bohatera literackiego, który dostał od losu drugą szansę. Ebenezer Scrooge był zrzędliwym i niesympatycznym starcem, który ponad wszystko cenił sobie w życiu pieniądze. Nie zależało mu na relacjach z ludźmi. Jego zachowanie było tak złe, że w czasie pewnych świąt odwiedziły go duchy, które pokazały mu jego przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Uświadomiły go też, że jeśli się nie zmieni, to czeka go potępienie.
Scrooge dostał zatem drugą szansę i miał okazję zmienić swoje zachowanie. Wynikało to z tego, że w młodości nie był złym człowiekiem, dopiero trudne wydarzenia w życiu zmieniły go w skąpego starca, który odsuwał się od ludzi. Scrooge nie zmarnował swojej szansy i uprzytomnił sobie, że jego życie tak dalej nie może wyglądać. Odmienił swoje postępowanie i stał się lepszym człowiekiem dla swoich bliskich czy pracowników.
Innym przykładem człowieka, który postąpił źle, ale otrzymał drugą szansę i ją wykorzystał, był Jacek Soplica z epopei „Pan Tadeusz”. W młodości Soplica był porywczym szlachcicem zakochanym z córce Stolnika Horeszki, czyli Ewie. Po ślubie ukochanej z Kasztelanem, długo pielęgnował w sobie gniew, co skończyło się tym, że w czasie ataku Moskali na Zamek Horeszków Soplica przypadkiem zamordował Stolnika. Po tym wydarzeniu opuścił ojczyznę i przybrał imię księdza Robaka.
Jacek, by odpokutować swoje grzechy, robił wszystko, co tylko mógł, by walczyć o niepodległość swojego kraju. Obronił też członka rodu Horeszków przed śmiercią, zatem jego czyny zostały mu ostatecznie wybaczone. Soplica zatem bardzo długo i wytrwale pracował na to, by inni odpuścili mu jego grzechy i by mógł otrzymać od nich drugą szansę i stać się innym człowiekiem.
Na drugą szansę nie zasłużył bohater komedii Moliera zatytułowanej „Skąpiec”. Harpagon cenił w swoim życiu wyłącznie pieniądze, nie liczyło się dla niego nic innego, nawet rodzina. Otrzymywał wiele sygnałów, że jego dzieci pragną się od niego uwolnić i nie są szczęśliwe w domu rodzinnym, ale on wciąż był zajęty swoim majątkiem. Ostatecznie Harpagon został opuszczony przez bliskich, ale nie poruszyło go to, ponieważ obchodziły go jedynie pieniądze. Zdecydowanie nie zasłużył zatem na drugą szansę, jaką mogłyby mu dać jego dzieci.
Anna Karenina z powieści Lwa Tołstoja dostawała od swojego męża drugie szanse, ale z nich nie korzystała. Zdradzała ona bowiem Karenina z hrabią Wrońskim, co sprowadziło na nią społeczny ostracyzm i wyrzuciło z jej środowiska. Mąż przyjmował Annę z powrotem, a ona mimo to wciąż wracała do Wrońskiego, ignorując dane jej szanse. Skończyło się to dla niej samobójczą śmiercią pod pociągiem. Gdyby Anna skorzystała z okazji, jakie wciąż ofiarowywał jej Karenin, zamiast wracać do Wrońskiego, to jej życie mogłoby się potoczyć zupełnie inaczej.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.