Staś Tarkowski, główny bohater powieści Henryka Sienkiewicza W pustyni i w puszczy, zdecydowanie jest postacią pozytywną. Nie oznacza to jednak, że młodzieniec był pozbawiony wad. Wśród wielu jego zalet, można znaleźć również jego wady i słabe strony.
Chłopak miał czternaście lat i spędzał dużo czasu z ośmioletnią Nel, córką pana Rawlisona, współpracownika jego ojca, inżyniera Tarkowskiego. Staś troszczył się o nią i traktował, jak młodszą siostrę, ale też przesadnie uważał się za dorosłego. Młody Tarkowski, chociaż był dopiero nastolatkiem, mówił o sobie, jak o dorosłym mężczyźnie. Staś podkreślał, że on rozumie sytuację polityczną, podczas gdy poglądy Nel były jeszcze bardzo dziecinne. Przywoływał też swój wiek, wskazując dziewczynce, że gdy będzie miała czternaście lat, również zrozumie pewne kwestie. Dopiero trudne doświadczenia pokazały młodemu Tarkowskiemu, że dorosłość wiąże się z wielką odpowiedzialnością, a nie tylko z konkretnym wiekiem.
Staś był też zarozumiały i chełpliwy. W dużej mierze przyczyniły się do tego jego zdolności, ponieważ chłopak doskonale strzelał, pływał, jeździł konno, miał też talent do nauki języków. Uchodził za najlepszego pływaka w Port-Saidzie, mimo że Arabowie doskonale pływali. Wszystkie te zdolności sprawiły, że Staś był bardzo pewny siebie i czuł się lepszy od innych. Dopiero porwanie i niebezpieczna wędrówka przez Afrykę pokazały Stasiowi, że on również nie jest odporny na wszystkie zagrożenia, a w niektórych sytuacjach był wręcz bezsilny.
Młody Tarkowski bywał też porywczy, co sprowadzało na niego problemy. Twardy charakter i wierność wobec wyznawanego systemu wartości z pewnością były zaletami, jednak nonkonformizm Stasia narażał jego i Nel na niebezpieczeństwo. Było tak, chociażby, kiedy buntował się przeciwko porywaczom czy zdecydowanie odrzucił propozycję Mahdiego, ponieważ nie był w stanie udawać, że chciałby poznać islam. Twarde przekonania Stasia przyczyniły się do problemów w drodze do oceanu, kiedy członkowie karawany prawie padli z pragnienia. Chłopak obnażył fałsz czarowników z plemienia Wa-hima, przez co ci poprzysięgli mu zemstę i zniszczyli ostatnie zapasy wody.
Staś nie był wolny od wad i słabości, ale nie zmienia to faktu, że można nazwać go prawdziwym bohaterem. Trudy podróży i odpowiedzialność za życie Nel zdecydowanie nauczyły go pokory i pozbawiły dawnej chełpliwości. Mimo swoich dokonań młody Tarkowski stał się pokorny i zrozumiał, że dorosłość nie jest tak prosta, jak mogłoby się wydawać.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.