W literaturze odnaleźć można wiele portretów dobrych i złych władców, którzy stanęli na wysokości zadania, lub wręcz przeciwnie - zawiedli ono swoich poddanych. Autorzy opisują rządzących, którzy znaleźli się na tronie przypadkiem lub celowo, ponieważ chcieli zaspokoić własne ambicje. W takiej sprzeczności stoją sylwetki dwóch władców, znanych z literatury, a mianowicie Edypa oraz Makbeta. Pojawia się między nimi wiele różnic, mimo że obaj władcy zakończyli swoje rządy tragicznie.
Edyp trafił na tron w wyniku zamordowania własnego ojca i rozwiązania zagadki Sfinksa, co zapewniło mu wyniesienie go na najwyższą pozycję. Ojca zabił, nie mając pojęcia, kim on dla niego jest. Z kolei rozwiązanie zagadki świadczyło o sprycie i inteligencji Edypa, co jest korzystną cechą u władcy. Jako król Teb Edyp wykazywał się miłosierdziem, sprawiedliwością oraz oddaniem swoim poddanym. Był troskliwy i dbał, by mieszkańcom jego królestwa żyło się dobrze. Niestety Edyp ożenił się z własną matką, w wyniku klątwy prześladującej jego ród. Gdy się o tym dowiedział, oślepił się i opuścił swój urząd. Sam siebie skazuje na wygnanie za winy, które popełnił nieświadomie, co świadczy o jego honorze i dobroci.
Makbet z kolei trafia na tron w wyniku słów, które skierowały do niego trzy wiedźmy. Powitały go one jako przyszłego króla Szkocji i od tego momentu Makbeta pochłania ta wizja, podsycana jeszcze podszeptami jego żony. Makbet zdobywa tron, mordując poprzedniego władcę, króla Dunkana. Robi to jednak nie po to, by dbać o swoich poddanych, lecz by zrealizować własne ambicje. Makbet jest władcą okrutnym, egoistycznym i paranoicznym, wszędzie widzi wymierzone w siebie spiski. Nie dba o swoich poddanych, ponieważ wszystkie swoje siły koncentruje na pozbywaniu się kolejnych wymyślonych wrogów i na utrzymaniu zdobytego bezprawnie tronu. Makbet w końcu zostaje zamordowany przez swojego rywala zgodnie z przepowiednią, a wówczas do Szkocji powraca nadzieja i spokój. Makbet jest królem, który nieustannie balansuje na krawędzi szaleństwa, nie jest więc w stanie dobrze zarządzać swoim krajem. Jego śmierć oznacza wybawienie dla poddanych.
Makbet i Edyp są więc zdecydowanie różnymi władcami. Obaj mają wady i zbrodnie na sumieniu, jednak Edyp stara się rządzić swoim królestwem dobrze i sprawiedliwie, a w obliczu odkrycia swoich win po prostu opuszcza swój urząd. Makbet za to próbuje nasycić własne ambicje, a tron zdobywa w wyniku intrygi i okrutnej zbrodni. Nie dba o swoich poddanych, jego nadrzędnym celem jest bowiem utrzymanie władzy.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.