Jaką postawę należy przyjąć wobec człowieka potrzebującego? Napisz rozprawkę, w której rozważysz ten problem. Odwołaj się do przytoczonego fragmentu, całej przypowieści oraz do wybranego tekstu z lektur obowiązkowych.

Autorka opracowania: Marta Grandke.
Autor Biblia

W literaturze można znaleźć wiele rozważań dotyczących tego, jaką postawę powinien przyjmować człowiek wobec ludzi potrzebujących wsparcia. Charytatywne działania, systemowe wsparcia, czy też wręcz przeciwnie - pogarda i brak empatii wobec ludzi ubogich, wszystkie te działania pojawiają się na kartach wielu powieści, na przestrzeni wielu epok literackich. Autorzy często rozważają, jak powinien się w takich sytuacjach zachować dobry człowiek, jak można rozwiązać problem biedy i cierpienia oraz portretują swoich bohaterów w oparciu właśnie o ich decyzje dotyczące wspierania innych. Obraz zachowania innych wobec ludzi ubogich można odnaleźć w takich dziełach literackich jak Biblia, „Dziady” Adama Mickiewicza, „Lalka” Bolesława Prusa czy „Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego.

W Biblii czytelnik napotyka przypowieść o dobrym Samarytaninie. W podróży natknął się on na rannego człowieka. Wzruszył się jego losem, opatrzył go, zawiózł do gospody, gdzie spędził pewien czas na pielęgnacji obcego człowieka, a zanim odjechał, dał gospodarzowi dwa denary, za które miał on zająć się rannym w potrzebie. Samarytanin był jedynym człowiekiem, który zatrzymał się i udzielił wsparcia rannemu człowiekowi przy drodze. Dodatkowo okazuje się, że jego rany zostały zadane przez zbójców, którzy bez cienia litości napadli go, zranili i okradli.

Jego historia pokazuje więc, że każdy człowiek ma wybór w takiej sytuacji. Od danej osoby zależy, czy okaże ona empatię i współczucie, czy też minie cierpiącego bez zainteresowania, ponieważ pomaganie mu nie leży w jego interesie. Biblijna przypowieść pokazuje jednak, że o wiele bardziej słuszną postawą jest pomoc, której udzielił dobry Samarytanin rannemu. Tak właśnie powinni czynić dobrzy, wierzący ludzie, gdy spotkają osobę w trudnej sytuacji, potrzebującej ich wsparcia.

W dramacie „Dziady” autorstwa Mickiewicza czytelnik widzi postać ducha Złego Pana. Za życia był on możnym panem w niedalekiej wsi, jednak nie dbał o swoich poddanych. Jednego z głodnych chłopów zbił na śmierć za kradzież jabłek z pańskiego sadu. Wypędził także na mróz ubogą matkę z niemowlęciem, przez co kobieta i dziecko zamarzli na śmierć. Zły Pan mógł pomóc tym ludziom, nie potrafił on jednak współczuć i przejmować się kimś innym niż on sam. Po śmierci spotkała go za to kara, został bowiem skazany na wieczne potępienie. Nikt z żywych nie może mu już pomóc, ponieważ za życia nie zachowywał się on jak człowiek, wobec tego ludzie nie są w stanie go wesprzeć i uwolnić od wiecznego cierpienia po śmierci.

W powieści „Lalka” pomoc osobom w potrzebie została ukazana przez Bolesława Prusa jako coś słusznego i właściwego. Główny bohater, Stanisław Wokulski, dzięki ciężkiej pracy zgromadził znaczny majątek. Pamięta on jednak, jak ciężko jest, gdy cały świat zdaje się być przeciwko człowiekowi. Dlatego też stara się on wspomagać pracowitych sumiennych ludzi, którym nie układa się w życiu.

Tak miało miejsce, gdy spotkał on Węgiełka, młodego chłopaka, który ambitnie starał się polepszyć swoje życie. Miał jednak pecha i cały jego warsztat pracy, wraz z niezbędnymi narzędziami, spłonął i Węgiełek znów był zdany na łaskę innych. Wokulski postanowił, że wesprze młodego mężczyznę w jego drodze do samodzielności. Pomaga mu więc wyjechać do Warszawy i poprawia standard jego życia, w czasie, w którym Węgiełek ćwiczy nowe umiejętności, mające pomóc mu w samodzielnym utrzymaniu się i zarobieniu odpowiedniej ilości pieniędzy, by móc godnie żyć. Podstawa Wokulskiego pokazuje więc, że warto wspierać ludzi w potrzebie, którzy są godni zaufania, pracowici i zdolni do poświęceń w imię lepszego życia.

Powieść „Ludzie bezdomni” z kolei pokazuje postawę medyka, Tomasza Judyma, który jest świadomy tego, jak wiele osób cierpi z powodu braku środków na świadczenia medyczne i nie jest w stanie zachować prawidłowej higieny swojego ciała i mieszkania. Judym stara się więc rozpowszechniać ideę darmowego dostępu do medycyny i środków higieny, aby ubodzy ludzie mogli poprawić swój standard życia, mniej chorować i dłużej żyć. Pokazuje więc, jak ważne jest dostrzeganie problemów ludzi ubogich i potrzebujących.


Przeczytaj także: Jan Paweł II autorytetem dla każdego z nas. Rozprawka

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.