„Lew, czarownica i stara szafa” to powieść otwierająca cykl „Opowieści z Narnii” autorstwa Clive’a Staplesa Lewisa. Zawarta jest w nim historia czwórki dzieci - Piotra, Zuzanny, Edmunda oraz Łucji, które pewnego dnia trafiają poprzez starą szafę do magicznej krainy, zwanej właśnie Narnią. Muszą oni uwolnić ją spod władzy złej Białej Czarownicy, która sprowadziła tam wieczną zimę, a swoich przeciwników szybko likwiduje, zamieniając ich w kamienne posągi. W powieści pojawia się wiele motywów literackich, na których osadzona jest akcja powieści oraz rozwój postaci.
Powieść w głównej mierze opiera się na motywie rodziny. Czwórka głównych bohaterów to rodzeństwo, które razem trafia do niezwykłej krainy, a jeszcze wcześniej wspólnie musi opuścić Londyn w obawie przed bombardowaniami miasta, które miały miejsce w trakcie II wojny światowej.
Dzieci wspólnie ochraniają się i wspierają w trakcie pobytu w obcych miejscach, a autor pokazuje wagę, jaką ma rodzina i oparcie w niej w trudnych czasach. Jest to widoczne zwłaszcza w momencie, w którym brat i siostry wybaczają Edmundowi zdradę. Rodzeństwo wspólnie obejmuje także trony w Ker-Paravel i przez wiele lat włada Narnią w zgodzie.
W powieści pojawia się także motyw zdrady, której dopuszcza się Edmund. Spotyka on bowiem Białą Czarownicę i początkowo przechodzi na jej stronę, narażając tym samym rodzeństwo na niebezpieczeństwo. Wyjawia jej także wszystkie tajemnice związane z jego rodzeństwem, przez co swoje życie musi poświęcić Aslan. Zdrada Edmunda ostatecznie zostaje mu wybaczona. Autor w ten sposób pokazuje, że każdy zły uczynek można ostatecznie wybaczyć, jeżeli okazana zostanie skrucha i żal za niego.
Narnia to magiczna kraina, która przypomina nieco prawdziwy świat, ale w rzeczywistości jest zupełnie inna. Pory roku są tu w nadprzyrodzony sposób wydłużone, można rzucać czary i spotkać istoty takie jak fauny i driady. Magia jest bardzo ważnym aspektem budowy świata przedstawionego i istotnym motywem literackim. Wpleciono ją w zasady, które nim rządzą i spełnia taką samą rolę jak na przykład prawa fizyki.
Kolejnym istotnym dla powieści motywem jest poświęcenie oraz pomoc, jaką niosą sobie nawzajem bohaterowie. Aslan poświęca swoje życie, by uratować Edmunda z rąk Białej Czarownicy, co zostaje mu później wynagrodzone. Rodzeństwo pomaga sobie nawzajem w trudnych sytuacjach, a ich poświęcenie się dla Narnii i walka o jej wolność skutkują wypełnieniem się przepowiedni i objęciem przez rodzeństwo Pevensie tronów w Narnii. Poświęcenie jest więc tu ukazane
Autor powieści wprowadził do niej także motyw walki między dobrem a złem. Ich przedstawicielami są Aslan oraz Biała Czarownica, a także towarzyszący im poddani. Ma ona swój finał w wielkiej bitwie między dwiema armiami, w której ostatecznie wygrywa dobro, a pokój i ład ponownie wracają do Narnii. Walka jest więc metodą na odzyskanie wolności, niezależności oraz porządku w magicznej krainie.
Motyw władzy jest tak naprawdę powiązany z motywem walki, ponieważ to właśnie o rządy w Narnii rozgrywa się najważniejsza bitwa. Władzę próbuje utrzymać za wszelką cenę fałszywa królowa, czyli Biała Czarownica, która zaprowadza w krainie rządy terroru. Zdetronizować ją próbuje z kolei Aslan, prawowity władca Narnii, a pomagają mu Piotr, Zuzanna, Łucja oraz po pewnym czasie Edmund. Ostatecznie władza przypada właśnie rodzeństwu Pevensie i to oni zasiadają na tronach w Ker-Paravel. Władza w Narnii może być wykorzystywana do słusznych celów lub by czynić z jej pomocą zło.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.