Re­flek­sje na te­mat sen­su ży­cia. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie zna­nych Ci frag­men­tów Księ­gi Ko­he­le­ta. W swo­jej od­po­wie­dzi uwzględ­nij rów­nież wy­bra­ny kon­tekst.

Autor Biblia
Autorem opracowania jest: Piotr Kostrzewski.

Å»ycie w kontekÅ›cie biologicznym jest jedynym znanym nam doÅ›wiadczeniem, co czÄ™sto niezwykle trywializuje jego fenomen. Wszystkim nam zdarza siÄ™ jednak moment refleksji, kiedy zdajemy sobie sprawÄ™ z zagubienia. Mnogość możliwoÅ›ci, jakie daje fizyczne istnienie, a umysÅ‚ może sobie wyobrazić, powoduje, że nie mamy "motywu przewodniego" życia. Szukamy wiec jego sensu, liczÄ…c na transcendentny charakter rozumu. Refleksje na temat sensu życia sÄ… wiÄ™c poszukiwaniami idei, która przyÅ›wieca samemu istnieniu. Problem ten, tak stary, jak sama ludzkość, próbowano ująć w wielu utworach. Poniższa praca użyje dwóch z nich, aby ukazać owe rozumowe poszukiwania. BÄ™dÄ… to KsiÄ™ga Koheleta ze Starego Testamentu oraz Kordian Juliusza SÅ‚owackiego.

Kohelet, czyli sankcjonowany mówca na zgromadzeniu Izraela, kompresuje swój wywód w jednÄ… myÅ›l przewodniÄ…: wszystko przemija. Rozumie to niezwykle skrajnie, dowodzi bowiem niestaÅ‚oÅ›ci zarówno materii, jak również samej mÄ…droÅ›ci. PrzedkÅ‚adane czytelnikowi sÅ‚owa sÄ… zapisem jego poszukiwania staÅ‚ego szczęścia w życiu doczesnym. Sam autor opisuje swojÄ… drogÄ… poprzez kolejne metody jego uzyskania i rozprawia siÄ™ z nimi. Przedstawia przy tym nie tylko wÅ‚asne doÅ›wiadczenia, ale również rozliczne spostrzeżenia o szerszym kontekÅ›cie. PoczÄ…tkowo jego poszukiwania dotyczÄ… jedynie życia bez przykroÅ›ci, z czasem jednak porusza on temat samego sensu istnienia. Jeżeli bowiem wszystko przemija, jaki byÅ‚by cel takiego stanu? Widzimy kolejne etapy, a wiÄ™c filozoficzne i rozumowe poszukiwanie celu życia przez Koheleta. Cieszy siÄ™ gromadzeniem dóbr, ciÄ…gÅ‚ym biesiadowaniem, ale też gromadzeniem wiedzy czy wÅ‚adzy. Wszystko to jednak daremne i nie stanowi ani recepty na szczęście wieczne, ani odpowiedzi na pytanie o sens życia. Autor nie odnajduje go, jednak nie z powodu braku takowego celu. Dostrzega bowiem, że czÅ‚owiek jest ograniczony przez samo istnienie jako część "tego Å›wiata". Dochodzi nawet do rewolucyjnego wniosku, że pod tym wzglÄ™dem czÅ‚owiek jest jedynie pewnym rodzajem zwierzÄ™cia. Za źródÅ‚o sensu uznaje Boga, którego wyroki oraz plany sÄ… nieodgadnione, oraz niepodważalne. NawiÄ…zuje wrÄ™cz do ogromu czasu, który nie pozwala objąć rozumem choćby części caÅ‚ego "cyklu" istnienia. Ostatecznie wiÄ™c Kohelet wierzy w sens życia, porzuca jednak jego ludzki wymiar. Zamiast tego poleca jedynie życie zgodne z przykazaniami, uczciwÄ… radość z owoców wÅ‚asnej pracy i bliskich.

Kordian Juliusza SÅ‚owackiego również opowiada historiÄ™ poszukiwania sensu. TytuÅ‚owy bohater przechodzi bowiem przemianÄ™ godnÄ… każdej postaci dynamicznej, która jest efektem podróży. Należy tutaj zauważyć, że przemierzanie kolejnych krain Europy jest wÅ‚aÅ›nie symbolem poszukiwania, a przez to nauki i dorastania. Czego jednak Kordian szuka? Sam okreÅ›la to mianem "idei wielkiej", czyli sprawy godnej poÅ›wiÄ™cenia dla niej życia. Na swój sposób jest to wiÄ™c definicja sensu, rozumianego jednak w sposób indywidualny. CzÅ‚owiek może tym samym wybrać sens swojego życia, nie wszystko jest jednak godne tego miana. StÄ…d też owe poszukiwania, które etapami rozprawiajÄ… siÄ™ z kolejnymi "ideami" rzÄ…dzÄ…cymi Å›wiatem. Ostatecznie Kordian doznaje oÅ›wiecenia na górze Mont Blanc. OÅ›wiecenia, czyli rodzaju mistycznego poznania poprzez samorozwój. Przekracza on wiÄ™c sferÄ™ realnÄ…, jednak nie dziÄ™ki pomocy siÅ‚y wyższej (czym różni siÄ™ oÅ›wiecenie od objawienia). Tak wiÄ™c, w opozycji do Koheleta, SÅ‚owacki dostrzega możliwość poznania sensu życia, ba! Widzi nawet możliwość jego Å›wiadomego wyboru. Z drugiej jednak strony obu autorów łączy przekonanie o mistycznej, leżącej poza sferÄ… materialnÄ…, naturze tego sensu. Idea wszak z zaÅ‚ożenia jest czymÅ› wyższym od swojego wcielenia na ziemi, stanowi zjawisko transcendentne. IstotÄ… obu tych rozważaÅ„ pozostaje jednak poszukiwanie.

CzÅ‚owiek to istota Å›miertelna. Tym uproszczeniem możemy okreÅ›lić jego stosunek do rzeczywistoÅ›ci. Zanurzeni w czasie, podlegamy jego wpÅ‚ywowi. Nie wiemy wiec, co bÄ™dzie przed nami, a tego, co byÅ‚o, nigdy nie doÅ›wiadczymy. Praktycznie istnieje dla nas jedynie teraźniejszość, co znaczÄ…co utrudnia głębsze zrozumienie sensu samego bytu. Nie widzimy bowiem caÅ‚oÅ›ci, do tego tkwimy w omawianym problemie. Mimo tego być może ze wzglÄ™du na uniwersalność ludzkiej natury, transcendentalny charakter umysÅ‚u lub istnienie Boga, dochodzimy do podobnych wniosków poprzez wszystkie wieki. Sens tkwi głęboko ukryty poÅ›ród meandrów wiecznie wÄ™drujÄ…cej materii. Nie należy jednak do "tego" Å›wiata, który z natury niesie jedynie przelotne "prawdy". Sens życia ukryty jest w duchu, idei wielkiej, która jednak wymaga poznania. Problemem jest, czy czÅ‚owiek może jÄ… poznać. Starożytni żydowscy mÄ™drcy, a za nimi również chrzeÅ›cijaÅ„scy myÅ›liciele odmawiali rozumowi tej możliwoÅ›ci. SkÅ‚adali swoje losy w rÄ™ce Boga, wiarÄ… uzupeÅ‚niajÄ…c niepokojÄ…cÄ… pustkÄ™ egzystencji. Inni wierzyli w możliwość poznania, rozumowego okreÅ›lenia swojego poÅ‚ożenia we wszechÅ›wiecie i wyznaczenia staÅ‚ego kursu bytu. Ostatecznie łączy ich jednak ta sama myÅ›l: sens życia przekracza samo życie. Dlatego nie jest celem, a drogÄ….


Czytaj dalej: Czło­wiek w re­la­cji z Bo­giem. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie zna­nych Ci frag­men­tów Księ­gi Psal­mów. W swo­jej od­po­wie­dzi uwzględ­nij rów­nież wy­bra­ny kon­tekst.

Ostatnia aktualizacja: 2022-08-22 20:50:55

Opracowanie stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują poezja.org. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.

Inne opracowania