„Balladyna” to dramat autorstwa Juliusza Słowackiego o tytułowej kobiecie, która dopuszcza się kolejnych zbrodni, aby osiągnąć swoje cele, jednak ostatecznie ponosi zasłużoną karę. Za swoisty początek jej upadku moralnego można uznać moment, gdy staje do konkurencji o małżeństwo z mężczyzną o imieniu Kirkor.
Kirkor to bogaty rycerz, właściciel i pan zamku. Reprezentuje on wyższą klasę społeczną, właściwą feudalnemu porządkowi świata przedstawionego. Bohater udaje się do Pustelnika po poradę w sprawie ożenku. Chciałby bowiem pojąć w końcu kobietę za żonę, nie ma jednak pojęcia, gdzie jej szukać. Pustelnik radzi mu, by wybrał zwykłą, wiejską dziewczynę, która doceni to, co wniesie do jej życia małżonek, a przy tym będzie pracowita oraz gospodarna.
Kirkor udaje się więc do chaty Wdowy, nie może jednak zdecydować, którą z jej córek pojąć za żonę. Mają więc one ścigać się w zbieraniu malin, jednak Balladyna zabija siostrę i wychodzi za Kirkora. Nie jest to jednak dla rycerza szczęśliwy i udany związek. Żona szybko zaczyna zastanawiać się, jak pozbawić męża władzy, nawiązując przy okazji romans z jego podwładnym, Fon Kostrynem. Gdy Kirkor wyrusza walczyć pod Gnieznem za prawowitego króla, Popiela III, Fon Kostryn wyrusza także, by pokonać jego wojska. W tym czasie Kirkor za namową przyjaciela wystawia żonę na swoistą próbę wierności:
„Wtenczas w kobiecie całą ufność kładę,
Jeżeli wolna od wad matki Ewy.
Doświadcz ją. Poszlij zapieczętowaną
Skrzynię małżonce i srogimi gniewy
Zagroź, jeżeli znajdziesz rozłamaną
Pieczęć małżeńską.”
Kirkor jest inny niż pozostali możnowładcy świata przedstawionego. W przeciwieństwie do nich gardzi kłamstwem, korupcją i wykorzystywaniem poddanych. Jest on ufny - wierzy radzie Pustelnika i szuka swojej żony wśród prostych, wiejskich dziewcząt. Nie potrafi wybrać pomiędzy Aliną i Balladyną, obie wydają mu się równie atrakcyjne, zawierza więc swoje życie i decyzje w ręce losu. Nie podejrzewa także swojej przyszłej żony o dokonaną zbrodnię, dlatego bez żadnych wątpliwości żeni się z nią i sprowadza ją do swojego zamku.
Kirkor pragnie tak naprawdę tylko spokojnego życia z ukochaną, nie ma on wielkich planów i ambicji w przeciwieństwie do Balladyny. Przez swoje podejście staje się jej łatwą ofiarą, którą poświęca ona na drodze do władzy. Rycerz mógłby zamieszkać nawet w wiejskiej chacie, nie stawia więc zbytków i majątków na szczycie swojej hierarchii priorytetów. Kirkor jest także patriotą swojego czasu, co widać, gdy wyrusza on do walki o tron prawowitego króla, Popiela III. Nie jest on w stanie znieść niesprawiedliwości i bezprawia, dlatego zbiera wojsko i staje do bitwy o swojego króla. Uważa, że jego obowiązkiem jest walka o wolność i sprawiedliwość. Kirkor jest więc dobrym obywatelem, a lud wierzy w to, że dzięki niemu dobro zwycięży:
„Kirkorze, oto złocista korona.
Więc może kiedyś za twoją pomocą
Wróci na Gnezno i niezakrwawiona
Błyśnie ludowi.”
Kirkor ostatecznie ginie na polu bitwy, a Balladyna przejmuje jego władzę.
Mimo wszystkich swych zalet, Kirkor od początku jest ofiarą intryg i manipulacji. Ginie w wyniku intryg swojej żony, która nie kochała go, za to pragnęła jego majątku i pozycji. Ostatecznie rycerz ginie, zdradzony przez swojego podwładnego. Kirkor jest więc wykorzystywany przez otoczenie, które chce tylko przejąć to, co jest udziałem rycerza.
Aktualizacja: 2025-03-31 00:19:03.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.