Beorn to jedna z postaci powieści J. R. R. Tolkiena Hobbit, czyli tam i z powrotem. Był to wyjątkowy bohater, który miał zarówno postać ludzką, jak i zwierzęcą. Sprawia to, że jest jeszcze bardziej złożoną, fascynującą postacią. Dzięki swoim umiejętnościom stał się ważnym sojusznikiem dla Bilba Bagginsa i całej drużyny krasnoludów.
Beorn to jedna z najbardziej tajemniczych i fascynujących postaci powieści. Wyróżniał się przede wszystkim tym, że umiał zmieniać skórę i występował w dwóch postaciach. Potrafił przeobrażać się między dwoma formami: ogromnym czarnym niedźwiedziem i potężnym czarnowłosym mężczyzną. Jego ludzka postać charakteryzowała się imponującą sylwetką, silnymi ramionami i bujną, czarną brodą, co tylko podkreślało jego surowy i majestatyczny wygląd. Tajemnicze pochodzenie Beorna było przedmiotem legend i spekulacji. Niektórzy twierdzili, że to potomek dawnych wielkich niedźwiedzi, które zamieszkiwały góry na długo przed pojawieniem się olbrzymów. Inni natomiast byli przekonani, że wywodzi się od pierwszych ludzi, którzy żyli na tych ziemiach, zanim przybył Smaug i inne smoki oraz zanim gobliny osiedliły się w górach, uciekając z północy. Gandalf podejrzewał, że ta druga wersja jest prawdziwa, ale nawet on nie miał co do tego pewności.
Beorn był postacią budzącą wielki respekt, nie tylko ze względu na swoją fizyczną siłę, ale też tajemniczy charakter. Nie był osobą, której wypadało zadawać wiele pytań. Prowadził samotniczy tryb życia wśród dzikiej natury. Doskonale pasowało to do jego podwójnej tożsamości: z jednej strony był człowiekiem, miał własny dom, a z drugiej zwierzęciem, żyjącym na łonie natury. Był odporny na czary oprócz własnych. Mieszkał w drewnianym domostwie na skraju lasu. Traktował zwierzęta jak rodzinę, ponieważ w pewnym sensie był jednym z nich. Zajmował się hodowlą niezwykłego bydła i koni, które nie tylko dla niego pracowały, ale też umiały z nim rozmawiać.
Beorn zachowywał się inaczej niż większość ludzi, prawdopodobnie wynikało to z jego w połowie zwierzęcej natury. Nie jadł mięsa, nie polował na żyjące w okolicy zwierzęca. Jego dieta składała się głównie z miodu i śmietany, które pozyskiwał z wielkiej pasieki pełnej ogromnych, bardzo ciętych pszczół. Czasami Beorn opuszczał swój dom i pod postacią niedźwiedzia daleko wędrował. Jego dusza tęskniła za górami, umiał mówić w języku niedźwiedzi. Gandalf słyszał kiedyś, jak Beorn mruczał do siebie o powrocie do domu, kiedy wrogowie wyginą. To dawało czarodziejowi pewne wskazówki co do pochodzenia Beorna.
Bohater był nieufny i wiódł życie samotnika, ale w słusznej sprawie potrafił zjednoczyć się z innymi. Stanął po stronie wolnych ludów podczas Bitwy Pięciu Armii. To właśnie Beorn podniósł przebitego włóczniami Thorina Dębową Tarczę i zabrał go z pola bitwy. Po pokonaniu goblinów i wargów Beorn zajął należne sobie miejsce: został wielkim władcą całej tej okolicy i rządził rozległym krajem między górami a Puszczą. Za jego panowania przepędzono z jego ziemi niedobitki goblinów. Kolejni mężczyźni z jego rodu zachowali zdolność przemiany w niedźwiedzie. Niektórzy z nich byli źli i agresywni, ale większość miała dobre serca, tak jak sam Beorn.
Beorn to interesujący bohater, wyróżniający się fizyczną siłą, ale też wiernością wobec wyznawanych przez siebie wartości. Otaczająca go aura tajemniczości sprawiała, że był jeszcze bardziej fascynującą postacią.
Aktualizacja: 2024-07-13 09:47:11.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.