Telimena to zdecydowanie najbarwniejsza postać epopei Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz”. Chociaż kobieta była zmienna i niejednokrotnie zachowywała się niemoralnie, nie można powiedzieć, że jest postacią negatywną. Swoim upodobaniem do zagranicznych zwyczajów i romansów wprowadzała odmianę do konserwatywnego towarzystwa, zgromadzonego w Soplicowie.
Sędzia nazywał Telimenę swoją siostrą. W rzeczywistości jednak, była daleką krewną Sopliców, a być może nie łączyło ich żadne pokrewieństwo. Kobieta spędziła większość życia w Petersburgu. Tylko ona nazywała stolicą właśnie Petersburg, a nie Wilno. Była więc doskonale zaznajomiona z miejskim życiem i bywaniem na salonach. Można było z łatwością dostrzec to w jej zachowaniu, ponieważ Telimena to przykład obytej na salonach kokietki.
Telimena była opiekunką Zosi, córki Ewy Horeszkówny i kasztelana. Poprosił ją o to Jacek Soplica, który łożył pieniądze na utrzymanie dziewczynki. Dwa lata przed rozpoczęciem akcji utworu, Telimena przybyła z Zosią do Soplicowa. Sędzia pragnął wyswatać Zosię z Tadeuszem. Telimena początkowo była temu niechętna, ale w końcu wyraziła zgodę na małżeństwo swojej podopiecznej.
Telimena zdecydowanie wzbudzała zainteresowanie mężczyzn. Znacznie różniła się jednak od młodziutkiej, naturalnej Zosi. Telimena była piękną, ale dojrzałą damą. Wyróżniała się nienagannymi manierami, których nabrała przez lata bywania na petersburskich salonach. Każdy element jej zachowania i wyglądu był dokładnie przemyślany i dopracowany. W przeciwieństwie do Zosi, Telimena nie nosiła prostych, skromnych strojów. Lubiła suknie z odważnymi dekoltami. Nie szczędziła sobie również perfum i różu do policzków.
Telimena doskonale odnajdowała się w towarzystwie. Chętnie opowiadała anegdoty z czasów mieszkania w Petersburgu. Potrafiła też flirtować z mężczyznami. Nie bez powodu, udało jej się wzbudzić zainteresowanie Tadeusza, Hrabiego i Asesora. Zrobiła na młodym Soplicy tak duże wrażenie, że wziął ją za widzianą rankiem w ogródku Zosię. Dopiero gdy emocje opadły, Tadeusz dostrzegł, że Telimena jest już dojrzałą kobietą, różowiącą swoje policzki.
Bohaterka wyróżniała się na tle towarzystwa, zgromadzonego w Soplicowie. Bardziej ceniła sobie włoskie pejzaże niż rodzimą przyrodę. Nie imponowało jej proste, ziemiańskie życie. Wiedziała wiele na temat sztuki, czym zawstydziła posiadającego braki w wykształceniu Tadeusza. Nie bez powodu, Telimena dobrze czuła się w towarzystwie Hrabiego, który również miał artystyczną duszę i uwielbiał zagraniczne podróże.
Zadaniem Telimeny było przygotowanie Zosi do dorosłego życia. Kobieta starała się wywiązać ze swojej roli najlepiej, jak potrafiła. Dopóki dziewczyna nie skończyła czternastu lat, Telimena izolowała ją od towarzystwa. Wiedziała, że niespodziewane pojawienie się pięknej panny zrobi duże wrażenie na zgromadzonych w Soplicowie młodzieńcach. Telimena wdała się we flirt z Tadeuszem, jednak w końcu zdała sobie sprawę, że związek z dużo młodszym mężczyzną jest niemożliwy i zaakceptowała odrzucenie ze strony kawalera. Wyraziła też zgodę na jego zaręczyny z Zosią. Telimena brała jednak pod uwagę zdanie swojej podopiecznej i upewniła się, że Zosia pragnie wyjść za Tadeusza. W przeciwieństwie do dziewczyny, Telimena nie miała szczęścia w życiu miłosnym. Postanowiła więc wyjść za mąż z rozsądku. Nie darzyła Rejenta uczuciem, ale musiała zapewnić sobie spokojną przyszłość. Porzuciła więc marzenia o wielkiej miłości i wyszła za statecznego mężczyznę.
Postać Telimeny została przedstawiona z humorem i dystansem. Niejednokrotnie mogła wydawać się wyrachowana i niezdolna do prawdziwego oddania. Warto jednak pamiętać, że w XIX-wiecznych realiach, kobieta potrzebowała mężczyzny, aby zapewnić sobie byt. Telimena była więc postacią na miarę swoich czasów.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.