W każdym jest coś, co zasługuje na podziw innych. Napisz rozprawkę, w której rozważysz trafność tego stwierdzenia. W argumentacji odwołaj się do Małego Księcia oraz innego utworu literackiego

Autorką opracowania jest: Adrianna Strużyńska.

Podziw często kojarzy się z wielkimi osiągnięciami. Warto jednak nauczyć się dostrzegać wyjątkowość, nawet w pozoru zwyczajnych sytuacjach i ludziach. Każdy zasługuje na podziw, jeśli poświęcimy mu czas, aby go lepiej poznać. Jako przykład, mogą posłużyć bohaterowie powiastki filozoficznej Antoine'a de Saint-Exupéry'ego „Mały Książę” oraz powieści Alberta Camusa „Dżuma”.

Ludziom często brakuje czasu i chęci, aby poznać siebie nawzajem. Z tym stanem rzeczy nie mógł pogodzić się Mały Książę. Bohater wyruszył w podróż, aby poznać świat i ludzi. Dowiedział się wiele na temat rzeczywistości dorosłych, która niejednokrotnie go rozczarowała. Mimo swoich wad, bohaterowie posiadali cechy zasługujące na podziw.

Mały Książę troszczył się o swoją planetę. Wywiązywał się ze swoich obowiązków, chociaż jego życie było dosyć monotonne. Wyrywał baobaby, zanim urosły na tyle, aby zniszczyć asteroidę. Czyścił też wulkany, żeby zapobiec erupcji. Zaopiekował się też różą, chociaż niejednokrotnie była dla niego kapryśna i nieprzyjemna.

Na podziw zasługiwał także pilot. Poznał świat, zrobił karierę i przebywał w towarzystwie poważnych ludzi. Zachował jednak dziecięcą wrażliwość, dlatego szybko zaprzyjaźnił się z Małym Księciem. W przeciwieństwie do większości dorosłych, pilot nie koncentrował się wyłącznie na pieniądzach, sławie lub władzy.

Interesującą postacią był także lis. To zwierzę w literaturze stanowi alegorię sprytu, ale w powiastce de Saint-Exupéry'ego reprezentuje raczej mądrość życiową. Lis, w przeciwieństwie do ludzi, wiedział jak ważne są relacje. Porównywał tworzenie przyjaźni do oswajania dzikiego zwierzęcia. Miał wiele cierpliwości, aby dobrze poznać Małego Księcia. Zauważył, że dorośli nie mają przyjaciół, ponieważ nie można kupić ich w sklepie. Lis udzielił tytułowemu bohaterowi cennych lekcji. Podkreślał, że to, co najważniejsze, jest niewidoczne dla oczu. Jego mądrość zasługiwała na szacunek.

Na podziw zasługiwało również wielu bohaterów „Dżumy” autorstwa Alberta Camus. Znaleźli się w bardzo trudnej sytuacji, ponieważ byli uwięzieni w mieście, opanowanym przez epidemię śmiertelnej choroby. W tak dramatycznych okolicznościach łatwo było utracić człowieczeństwo. Na szczególne wyróżnienie zasługuje więc postawa doktora Rieux, który ciężko pracował, aby pomóc chorym i ograniczyć rozprzestrzenianie się zarazy. Nie uważał się jednak za bohatera. Był przekonany, że wykonuje po prostu swoje obowiązki.

Podziwiać można również postawę Tarrou. Chociaż był niewierzący, starał się dążyć do świętości. Drogą do moralnego ideału była dla niego walka z dżumą. Bohaterowie „Dżumy” nie są jednowymiarowymi postaciami. Nie można jednoznacznie ocenić, czy postępują dobrze, czy źle.

Dziennikarz Rambert początkowo chciał uciec z miasta, opanowanego przez epidemię. Jego postępowanie było egoistyczne, myślał że tylko on został rozdzielony z bliskimi, dlatego powinno się zrobić dla niego wyjątek. Pod wpływem poznanych ludzi postanowił jednak zostać w mieście i przyłączył się do oddziałów sanitarnych. Jego przemiana z pewnością wzbudza podziw. Z egoisty stał się altruistą, ryzykującym życiem, aby walczyć z epidemią.

Bohaterem dynamicznym był również ojciec Paneloux. Początkowo był przekonany, że choroba jest karą za grzechy mieszkańców Oranu. Myślał, że problem go nie dotyczy. Gdy jednak zobaczył śmierć niewinnego dziecka, zmienił swoje poglądy. Po odejściu synka pana Ottona, kapłan zaangażował się w walkę z dżumą. Zaczął utożsamiać się z mieszkańcami miasta oraz uznał dżumę za wyzwanie, z którym wspólnie muszą się zmierzyć. Ojciec Paneloux popełnił błąd, ale naprawił go i zmienił swoje podejście do wiary.

Camus i de Saint-Exupéry stworzyli realistycznych, wielowymiarowych bohaterów. Postaci posiadały mocne i słabe strony oraz podejmowały dobre i złe decyzje. Warto jednak wziąć przykład z lisa i zrozumieć, że piękno leży w oczach patrzącego. W każdym człowieku można znaleźć coś, co zasługuje na podziw. Nie można skupiać się wyłącznie na wadach i niedociągnięciach, ale docenić wysiłek drugiej osoby.


Przeczytaj także: Miłość czasem przynosi szczęście, a czasem cierpienie i rozczarowanie. Napisz rozprawkę, w której rozważysz jak miłość wpłynęła na postępowanie wybranych przez Ciebie bohaterów literackich. W argumentacji odwołaj się do Małego Księcia oraz innego utworu

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.