Jednym z najważniejszych wątków powiastki filozoficznej Antoine'a de Saint-Exupéry'ego „Mały Książę” jest motyw przyjaźni. Tytułowy bohater nauczył się wiele na jej temat od lisa. Zwierzę porównywało tworzenie przyjaźni do oswajania dzikiego zwierzęcia. Lis przekonywał, że ludziom brakuje czasu dla siebie nawzajem. Są samotni, ponieważ przyjaciela nie da się kupić w sklepie. Oswajanie drugiego człowieka wymagało czasu i cierpliwości. Lis był szczęśliwy, że znalazł przyjaciela, chociaż ich zażyłość przysporzyła mu cierpienia. Zwierzę uważało, że lepiej mieć bliską osobę i ją stracić, niż spędzać życie samotnie. Przyjaciół brakowało również narratorowi. Pilot od dziecka był niezrozumiany. Prawdziwą więź udało mu się stworzyć dopiero z Małym Księciem.
W utworze pojawia się także motyw miłości. Samotne i monotonne życie Małego Księcia odmieniło przybycie róży na jego planetę. Uczucia chłopca najpierw były płytkie i niedojrzałe. Kwiat zachwycił go swoim pięknem. Relacja Małego Księcia i róży była skomplikowana. Kwiat okazał się kapryśny i niejednokrotnie nieprzyjemny dla swojego opiekuna. Mały Książę postanowił więc opuścić planetę. Dopiero podczas pobytu na Ziemi, zrozumiał jak ważna jest dla niego róża. Początkowo był rozczarowany, ponieważ znalazł ogród różany. Okazało się, że jego kwiat nie jest jedyny na świecie. Lis nauczył go jednak, że nieważny jest wygląd, ale więź, która połączyła chłopca z różą. Mały Książę postanowił sądzić kwiat po czynach, a nie słowach.
Istotną rolę odgrywa też motyw samotności. Mały Książę nie miał żadnego towarzystwa, zanim pojawiła się róża. Neporozumienia skłoniły go do podróży po obcych planetach. Ich mieszkańcy również byli samotni. Wypełniali sobie czas grą pozorów, codzienną rutyną, pogonią za władzą, bogactwem i sławą. Z samotnością zmagał się rówież pilot, który od dziecka był niezrozumiany przez dorosłych, całkowicie pozbawionych wyobraźni. Na brak towarzystwa narzekał też lis, dlatego pragnął, aby Mały Książę go oswoił.
Pojawia się również motyw wyobraźni. W utworze świat dorosłych zderza się ze światem dzieci. Mały Książę był zirytowany, gdy dorośli zajmowali się „poważnymi sprawami”, przez które rozumieli pieniądze, politykę i codzienne obowiązki. W większości byli całkowicie pozbawieni wyobraźni. Tylko dzieci były zdolne do głębszych uczuć oraz szukania czegoś więcej, niż dobra materialne. Wyjątkiem był pilot, który zachował dziecięcą wrażliwość. W wieku sześciu lat, narysował węża boa, trawiącego słonia. Dorośli myśleli, że ilustracja przedstawia kapelusz. Prawdziwe znaczenie rysunku zrozumiał tylko Mały Książę. Dzięki niemu, pilot wrócił do krainy dzieciństwa. Narysował skrzynkę, we wnętrzu której miał znajdować się baranek. Narrator potrafił myśleć, jak dziecko, dlatego tak dobrze rozumiał Małego Księcia.
W utworze obecny jest też motyw podróży. Mały Książę opuścił swoją asteroidę, aby dowiedzieć się więcej na temat świata i ludzi. Porzucił swoje uporządkowane życie, aby zderzyć się z rzeczywistością. Mały Książę zrozumiał, co jest dla niego najważniejsze i postanowił wrócić na swoją planetę. Zobaczył przygnębiającą codzienność większości dorosłych i stwierdził, że chce zadbać o swoją relację z różą.
Pojawia się także motyw śmierci. Mały Książę zgodził się na ukąszenie przez węża, aby wrócić na swoją planetę. Narratorowi trudno było pogodzić się z odejściem Małego Księcia. De Saint-Exupéry przedstawił śmierć w łagodny sposób. Była po prostu wyzwoleniem się z ograniczeń, związanych z ciałem oraz pozwoliła tytułowemu bohaterowi na powrót do ukochanej róży.
Ważną rolę odgrywa również motyw chciwości. Jest to jedna z największych wad osób dorosłych. Cechował się nią biznesmen, którego Mały Książę poznał podczas swoich podróży. Od ponad pięćdziesięciu lat liczył gwiazdy, aby móc oszukiwać się, że są jego własnością. Nie czerpał z ich posiadania żadnych korzyści, a mimo wszystko pragnął mieć ich jeszcze więcej. Jego jedynym celem było zostanie zamożnym człowiekiem.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.