O księdzu biskupie warmińskim

Ta­kiś przej­rzy­sty, mój Mo­ści Bi­sku­pie,
Że przez twe książ­ki jak przez szkło pu­cha­ra
Wi­dać, czym ser­ca na­la­na jest cza­ra:
Żeś wróg wszyst­kie­go, co złe i co głu­pie,
Że szczę­ście ścią­gnąć chcesz na pol­skie niwy
I — że sam je­steś ogrom­nie szczę­śli­wy!