„Pigmalion” to dramat autorstwa George’a Bernarda Shawa, który opowiada o pewnym eksperymencie. Podjęli się go dwaj mężczyźni z wyższej klasy, którzy uznali, że mową i manierami zmienią kwiaciarkę w członkinię londyńskich elit. Dzieło to zatem porusza skomplikowaną i złożoną problematykę, która dotyczy ludzkiej natury i tożsamości.
Spis treści
Przede wszystkim dramat porusza problematykę różnic klasowych i nierówności, jakie między nimi panują. Bohaterowie pochodzą z różnych grup społecznych, od biedoty, aż do arystokracji. Widoczne są różnice w sposobie życia, spędzania czasu, a nawet wyrażania się. Ta ostatnia kwestia zostaje poruszona przez Higginsa i Pickeringa, którzy sprawdzają, czy samym obyciem, akcentem i fonetyką można zmienić ubogą kwiaciarkę w księżniczkę. Eliza mieszka zatem z nimi i próbuje przyswoić odpowiednie maniery. Ostatecznie eksperyment udaje się i Eliza na przyjęciu u ambasadora zostaje uznana za księżniczkę węgierską. To pokazuje, jak wiele potrafi zdziałać edukacja i jak liczne kwestie związane z podziałem społeczeństwa na klasy to jedynie konstrukty, które z powodzeniem można obejść.
Z kwestią klas społecznych wiąże się też problematyka pochodzenia i ludzkiej natury. Urodzenie bohaterów definiuje ich zachowanie, szanse na godne życie, pracę i wiele innych cech. Okazuje się jednak, że można to zręcznie zamaskować odpowiednią edukacją, jak dzieje się to w przypadku Elizy. Jednak nawet najstaranniej wpojone maniery i akcent nie zmieniają tego, że w głębi duszy jest ona wciąż tą samą prostą dziewczyną, która sprzedawała kwiaty na ulicy. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku jej ojca. Dodatkowo Higgins, który pochodzi z wyższych sfer, w praktyce wykazuje równy brak obycia w towarzystwie, co Eliza. W jego przypadku wydaje się to jednak ekscentrycznym zachowaniem bogacza, a nie ignorancją ubogiej dziewczyny, która wcześniej nie miała do czynienia z przedstawicielami arystokracji.
Relacje między Elizą, Higginsem i Freddym pozwalają na wskazanie problematyki uczuciowej i romantycznej. Relacja Elizy i profesora jest nieoczywista i trudno powiedzieć, gdzie zaczyna się przywiązanie, a gdzie chęć przeprowadzenia udanego eksperymentu. To pokazuje, jak niejednoznaczne bywają uczucia i ich powody.
W tekście pojawiają się przemyślenia dotyczące tego, czy eksperyment na Elizie ma coś wspólnego z moralnością. Pani Higgins, matka profesora, stwierdza bowiem, że mężczyźni traktują dziewczynę jak żywą lalkę, co musi prowadzić do katastrofy. Na dodatek Eliza uważa, że przez ten eksperyment mężczyzna nie widzi w niej nic więcej niż w parze kapci.
W dziele pojawia się również zagadnienie autentyczności i prawdziwej tożsamości. Bohaterowie próbują odkryć przy pomocy eksperymentu, z czego ona właściwie wynika i co ją określa. Pracują też nad zmodyfikowaniem jej w taki sposób, by nikt nie domyślił się, gdzie tak właściwie leży prawda.
Aktualizacja: 2025-08-19 15:46:48.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.