„Ali-Baba i czterdziestu zbójców” to baśń należąca do zbioru zatytułowanego „Klechdy sezamowe”. Jego autorem jest Bolesław Leśmian, a po raz pierwszy wydano go w roku 1913. Baśń ta opowiada o losach Ali-Baby, ubogiego i skromnego człowieka, który pewnego dnia przypadkiem natrafia na magiczny skarbiec zwany Sezamem, który odwiedza też czterdziestu zbójców wraz z hersztem. Odkrycie to na zawsze zmienia życie Ali-Baby i jego bliskich. Baśń pokazuje też pewien sposób widzenia świata i prawd na jego temat, zatem pojawia się w niej bardzo zróżnicowana problematyka.
Spis treści
Na dynamice relacji między Ali-Babą i Kassimem opiera się duża część fabuły utworu. Bracia są swoimi przeciwnościami - młodszy Ali-Baba jest radosny i maluje swój dom na biało, Kassim buduje czarny dom i wiecznie narzeka. Ali-Baba żeni się z kobieta ubogą i są razem szczęśliwi, a Kassim wybiera bogatą córkę kupca, mieszka w pałacu i zaczyna się wstydzić ubogiego brata. Ali-Baba bierze z magicznego skarbca tyle dukatów, ile potrzebuje, Kassim w swojej chciwości zapomina, jak wyjść i ginie z rąk zbójców. Ali-Baba nawet po śmierci brata mu pomaga i sprowadza jego ciało do domu. W zamian za to żona Kassima ofiarowuje mu swój pałac. Baśń jednoznacznie wskazuje, że to młodszy brat jest tą pozytywną postacią i jego zachowanie ostatecznie zasługuje na nagrodę, podczas gdy Kassima spotyka kara.
Baśń ukazuje Ali-Babę jako szczęśliwego nędzarza, a Kassima jako niezadowolonego z życia majętnego człowieka. Ostatecznie bogactwo nie ratuje brata przed śmiercią z rąk zbójców, a wręcz ją na niego sprowadza. Kassim mieszka bowiem w pałacu, a i tak udaje się do Sezamu, by jeszcze bardziej powiększyć swój majątek. To przez to daje się przyłapać rozbójnikom, którzy go zabijają i zostawiają w skarbcu jego rozczłonkowane ciało jako ostrzeżenie dla innych. Baśń pokazuje zatem, że majątek nie daje szczęścia w życiu, ale równocześnie, że jest on nagrodą dla tego z braci, który zachowuje się skromnie, porządnie i przyzwoicie. Ali-Baba otrzymuje bowiem pałac brata i może do woli korzystać z magicznego Sezamu, kiedy zbójcy już nie żyją.
Bajkowy, magiczny skarbiec nazywany Sezamem osądza, kto z postaci zasługuje na bogactwo. Chciwy Kassim i źli rozbójnicy ostatecznie giną w trakcie prób zachowania skarbów z Sezamu dla siebie. Natomiast dobry i skromny Ali-Baba ostatecznie zatrzymuje cały skarbiec dla siebie. Jest on bowiem swego rodzaju nagrodą dla tych bohaterów, którzy są moralni i postępują właściwie. Fantastyka służy tu zatem do zobrazowania pewnego problemu ludzkiej natury. Wiąże się to też z problematyką pieniędzy i postrzegania ich jako nagrody. U Leśmiana wiedzie się zatem dobrze tym, którzy działają słusznie i nie ulegają chciwości, czy nie wykazują się nadmierną pychą.
Aktualizacja: 2024-09-26 17:47:23.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.