„Klechdy sezamowe” to zbiór baśni autorstwa Bolesława Leśmiana, wydany po raz pierwszy w 1913 roku, inspirowany orientalną tradycją Księgi tysiąca i jednej nocy. Zawiera sześć opowieści: Ali-Baba i czterdziestu zbójców, Baśń o Aladynie i o lampie cudownej, Baśń o pięknej Parysadzie i o ptaku Bulbulezarze, Baśń o rumaku zaklętym, Rybak i Geniusz oraz Opowiadanie Króla Wysp Hebanowych. Leśmian, znany z poetyckiego języka i zamiłowania do fantastyki, przetwarza klasyczne motywy w duchu liryki i refleksji, łącząc wątki miłości, marzeń, szczęścia i honoru z barwnym światem władców, magii i nadprzyrodzonych istot. Klechdy sezamowe uchodzą za jedno z najpiękniejszych dzieł dzieciństwa, a ich bogaty, orientalny klimat i literacki kunszt autora sprawiły, że weszły do kanonu lektur szkolnych w klasach 4–6.