Historia żółtej ciżemki – bohaterowie

Autor charakterystyk bohaterów: Grzegorz Paczkowski. Redakcja: Aleksandra Sędłakowska.
Autor Inny

„Historia żółtej ciżemki” autorstwa Antoniny Domańskiej przenosi czytelnika do Polski XV wieku, gdzie młody chłopak z małopolskiej wsi, Wawrzuś Skowronek, wyrusza w swoją niezwykłą podróż. Jego przygoda ma na celu spotkanie zarówno z wybitnymi umysłami tamtej epoki, jak i z przedstawicielami mniej świetlanych warstw społeczeństwa. Powieść obfituje w różnorodne postacie, z których każda dodaje swojej unikalnej barwy do całej opowieści. 

Spis treści

Wawrzuś Skowronek

Główny bohater „Historii żółtej ciżemki” to kilkuletni chłopiec, który w ucieczce przed rozwścieczonymi pachołkami proboszcza, z powodu szkód wyrządzonych przez jego krowy w uprawach kościelnych, zgubił się w lesie. Jego los zaprowadził go do Krakowa, gdzie dzięki życzliwym ludziom miał szansę uczyć się i rozwijać swoją pasję do rzeźbiarstwa pod kierunkiem samego Wita Stwosza. Chłopiec jest odważny, nie boi się stawać w obronie swoich wartości, takich jak szczerość, uczciwość czy pomoc potrzebującym. W dążeniu do perfekcji w rzeźbie cechuje go samodzielność i cierpliwość, jest dobrym i pokornym uczniem, gotowym poświęcać wiele dla sztuki. Pomimo swojej determinacji, nigdy nie zapomina o ważności ludzi wokół siebie, wykazując dużą empatię, zrozumienie i wyrozumiałość wobec innych.

Jasiek Śliwa

Jasiek, młodzieńczy przyjaciel Wawrzusia Skowronka z rodzinnej wsi Poręby, uciekł z domu z powodu trudnej sytuacji rodzinnej. Los sprowadził go na drogę przestępstwa i kradzieży, a Jasiek stał się złodziejem. Mimo że czuł się zagubiony i nie potrafił wydostać się z tej sytuacji, zachował w sobie godność i czystość serca. Kiedy Wawrzusiowi udało się zaoferować mu pomoc, Jasiek chętnie przyjął ją i postanowił odzyskać drogę do uczciwości. Dzięki Wawrzusiowi udało mu się pomóc w ujęciu Czarnego Rafała. Po kilku latach, wracając do Poręby, Jasiek odzyskał swoje rodzinne gospodarstwo i zakochał się w jednej z sióstr Wawrzusia.

Czarny Rafał

Główny antagonista powieści, Czarny Rafał, to przestępca, złodziej i morderca, który zostaje powstrzymany przez młodego Wawrzusia przed dokonaniem kolejnej kradzieży. Jest to postać głęboko zepsuta, obiecuje zemstę dziecku i przez całe życie ściga Wawrzusia, próbując go dopaść. Czarny Rafał symbolizuje czystą złośliwość i działa pod różnymi pseudonimami, będąc poszukiwanym przez władze. Ostatecznie dobro triumfuje nad złem, gdy Czarny Rafał zostaje ujęty, skazany na śmierć i zabity, dzięki działaniom Wawrzusia Skowronka oraz jego przyjaciela, Jaśka Śliwy.

Wit Stwosz

Postać historyczna, jeden z najwybitniejszych rzeźbiarzy w historii polskiej sztuki. Przyjmuje do siebie Wawrzusia, dostrzegając w nim wielki talent. Jest dobrym, ale i wymagającym nauczycielem. Z czasem awansuje chłopaka i powierza mu coraz bardziej odpowiedzialne i samodzielne zadania. Dzięki Witowi Stwoszowi Wawrzuś uczy się pokory i cierpliwości w pracy artystycznej, a także w życiu. 

Jan Długosz

Postać historyczna, jeden z najważniejszych kronikarzy polskich. Przez chwilę opiekuje się Wawrzusiem i pokazuje mu Kraków, a także wprowadza go w najwyższe sfery ówczesnej władzy. 

Szymon z Lipnicy

Stary zakonnik, bernardyn, które swoje życie poświęcił pomocy najuboższym. To on jako pierwszy zaopiekował się Wawrzusiem, gdy ten trafił do Krakowa i zupełnie nie miał gdzie pójść. Człowiek o złotym sercu, który staje się bardzo bliski chłopcu.


Przeczytaj także: Historia żółtej ciżemki – główne wątki

Aktualizacja: 2024-08-19 22:40:00.

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.