Wawrzek Skowronek, główny bohater powieści „Historia żółtej ciżemki”, jest postacią należącą do kanonu literatury dziecięcej i młodzieżowej. Jego życie jest dowodem na to, że bez względu na to, jak brutalne mogą być przeciwności losu, zawsze można utrzymać godność i stać po stronie dobra, szlachetności i prawdy.
Czytelnik poznaje Wawrzusia Skowronka, gdy chłopiec ma zaledwie kilka lat. Mieszka wsi Poręba, którego życie składa się głównie z pomocy rodzinie w gospodarstwie, zwłaszcza poprzez wyprowadzanie trzech rodzinnych krów na pastwisko. Wyróżnia go spośród innych chłopców niezwykły talent do rzeźbienia – potrafi wyczarować ze zwykłego kijka figurki zwierząt lub inne ciekawe przedmioty. Jego pasja jednak nie spotyka się z aprobatą ojca, który zamiast tego wyraża niezrozumienie, a nawet potępienie.
Zmusiło to Wawrzusia do ucieczki z domu, podczas której zgubił się w lesie. Tak rozpoczyna się jego długa tułaczka po nieznanym świecie, trwająca wiele lat, a podczas której dojrzewa, stając się doświadczonym młodzieńcem rozwijającym swój talent. W końcu trafia do Krakowa, gdzie ma okazję zetknąć się z najwybitniejszymi umysłami swojej epoki. Jego życie jednak nie jest sielankowe, ponieważ co jakiś czas natrafia na Pielgrzyma – złodzieja, któremu w dzieciństwie udaremnił rabunek. Pielgrzym nieustannie próbuje się na nim zemścić.
Pomimo ciągłego zagrożenia oraz życia z dala od domu i rodziny, Wawrzuś wyrasta na uczciwego, empatycznego i samodzielnego człowieka. Jego talent rzeźbiarski, dzięki terminowaniu u Wita Stwosza, szybko się rozwija i staje się on samodzielnym artystą. Nie traci przy tym zmysłu pomocy innym, co pokazuje jego empatyczne podejście do przyjaciela z dzieciństwa, Janka Śliwy, który z powodu trudnego losu został złodziejem. Zamiast potępiać Janka, Wawrzek robi wszystko, by pomóc mu wrócić na dobrą drogę życiową, co ostatecznie się udaje.
Wawrzek Skowronek to człowiek szczery, kierujący się sercem oraz pragnieniem dobra i sprawiedliwości. Dla innych ludzi lub swojej pasji gotów jest na wielkie poświęcenia. Udowadnia to choćby sytuacja, w której bez wahania rzucił się do lodowatej wody, by ratować części ołtarza Wita Stwosza podczas podróży do Wilna. Nie zawahał się także zaryzykować podczas odsłonięcia innego ołtarza Stwosza w katedrze mariackiej, gdy okazało się, że jednej z postaci brakowało pastorału.
Wawrzek Skowronek jest przykładem człowieka, który zdarza się rzadko, niezależnie od epoki. Reprezentuje ludzi naprawdę uczciwych, którzy swoją ciężką pracą i skromnym, ale wartościowym życiem, pragną uczynić świat lepszym. Często zapominamy o takich ludziach, choć to właśnie im możemy zawdzięczać, że mimo wszystko na świecie nadal jest sporo dobra.
Aktualizacja: 2024-08-19 21:51:26.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.