W okresie Młodej Polski wyróżniały się dwa główne nurty dramatyczne: dramat symboliczny oraz dramat naturalistyczny. Przykładem pierwszego jest „Wesele" Stanisława Wyspiańskiego, które w sposób symboliczny ukazuje konflikty i marzenia narodowe. W przeciwieństwie do niego, dramat naturalistyczny stawiał na realistyczne przedstawienie rzeczywistości, jak w „Moralności pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej.
Dramat naturalistyczny koncentruje się na szczegółowym opisie codziennego życia i rzeczywistości. Jak zauważa Zapolska w swoim dziele, „Obraz ten nie jest malowany dla przyjemności, lecz ma być zwierciadłem prawdy, której nie zamierzałam pomijać”. Inspirując się teoriami Emila Zoli, Zapolska pragnęła ukazać prawdziwy obraz świata, unikając wszelkich elementów fantastycznych. Chciała „pokazać widzowi nie tylko nędzę i brud, ale także prawdziwy obraz społeczeństwa, pełen jego wad i ciemnych zakamarków”.
W „Moralności pani Dulskiej” Zapolska dokładnie opisuje realia społeczne, takie jak nędza, ubóstwo czy śmierć, przy czym nie unika brzydkich czy niewygodnych kwestii, lecz przedstawia je z realistyczną dokładnością. Jej celem było przyciągnięcie uwagi czytelników do rzeczywistych problemów społecznych i ukazanie „degrengolady i postępującego rozkładu moralnego społeczeństwa”. W tej perspektywie postaci są realnymi ludźmi z krwi i kości, ze swoimi wadami, problemami i motywacjami.
Zapolska w pełni realizuje wyznaczniki dramatu naturalistycznego, koncentrując się na kwestiach społecznych. Przykładami tego są jej dokładne obserwacje wzajemnych relacji w społeczeństwie mieszczańskim i służby, które ukazuje bezlitośnie na przykładzie rodziny Dulskich, gdzie nierówność i okrucieństwo są wyraźnie widoczne. Jej opisy są wiarygodnym obrazem zakłamanego, kołtuńskiego i zepsutego mieszczaństwa, które funkcjonuje zgodnie z konwenansami, nie zastanawiając się nad ich sensownością.
Autorka starała się oddać rzeczywistość mieszczańską z dużą wiernością, koncentrując się na realistycznym odzwierciedleniu jej cech. Bohaterowie „Moralności pani Dulskiej” posługują się indywidualnym językiem, co dodatkowo podkreśla ich wiarygodność i autentyczność. Zapolska nie zajmuje się zagadnieniami filozoficznymi, lecz „przedstawia prostą, ale realistyczną prawdę o życiu wybranej grupy społecznej”, oferując czytelnikowi obraz ich przyziemnych, ale prawdziwych problemów.
Aktualizacja: 2024-08-01 06:51:16.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.