„Ania z Zielonego Wzgórza” to powieść autorstwa Lucy Maud Montgomery, która opowiada o losach jedenastoletniej Ani Shirley. Dziewczynka zostaje adoptowana przez pomyłkę zamiast chłopca i dzięki temu zamieszkuje na Zielonym Wzgórzu, gospodarstwie należącym do rodzeństwa Cuthbertów, Maryli i Mateusza. Dziewczynka zachwyca się wszystkim, co ją otacza i nadaje własne nazwy wielu miejscom czy obiektom. Jedną z takich lokacji jest Aleja Zakochanych.
Ania dostrzega w przyrodzie coś, czego nie widzą inni i na tej podstawie tworzy własne nazwy wielu miejsc i wymyśla ich historie. Aleja Zakochanych była drogą, która biegła przez sady należące do Cuthbertów, przecinała lasy i docierała aż do Zielonego Wzgórza. Otaczały ją bujnie rosnące drzewa, a poszycie było bardzo gęste i składało się głównie z paproci. Rosły tam przede wszystkim klony. Ich korony tworzyły nad drogą bajeczne sklepienie, które zachwycało dziewczynkę.
Wbrew romantycznej nazwie Aleja Zakochanych często służyła krowom, kiedy zwierzęta szły na pastwisko. Wożono tam też drewno do kuchni. Ania jednak wymyśliła nazwę wbrew okolicznościom, z których zdawała sobie sprawę. Zainspirowała ją czytana wraz z Dianą książką, w której pojawiła się właśnie droga zwana Aleją Zakochanych. Nazwa była szalenie romantyczna, przez co bardzo przypadła do gustu dziewczynce. Wyobrażała sobie, że ścieżką faktycznie spacerują prawdziwi zakochani, co ją cieszyło.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.