„Ania z Zielonego Wzgórza” to powieść autorstwa Lucy Maud Montgomery, po raz pierwszy wydana w roku 1908. Opowiada ona o losach osieroconej dziewczynki, tytułowej Ani Shirley, która przez pomyłkę została zaadoptowana przez rodzeństwo Cuthbertów, Marylę i Mateusza zamieszkujących gospodarstwo znane jako Zielonego Wzgórze. W trakcie opowieści Ania przywołuje wiele wspomnień ze swojego życia, między innymi opowiadając swoim nowym opiekunom o tym, co spotkało ją, zanim trafiła na Zielone Wzgórze.
Ania Shirley po poznaniu Maryli w czasie drogi do pani Spencer opowiedziała jej o swoich trudnej przeszłości. Wspomnienia o życiu przed adopcją rozpoczynały się od faktu, że dziewczynka bardzo wcześnie straciła rodziców. Berta i Walter Shirley zmarli na febrę, gdy dziewczynka była jeszcze malutka. Ponieważ nie mieli żadnej rodziny, do której Ania mogłaby trafić, dziewczynka została przygarnięta przez panią Thomas, która wykorzystywała ją do pomocy w domu i podczas opieki nad własnymi dziećmi. Jednak pewnego dnia pan Thomas zginął pod kołami pociągu.
Wówczas pani Thomas zmieniła miejsce zamieszkania, przeprowadzając się z dziećmi do teściowej, ale nie zabierając ze sobą Ani, dziewczynka ponownie została zatem bez domu. Przygarnęła ją pani Hammond, która miała jeszcze więcej dzieci i również wykorzystywała Anię do pomocy. Dziewczynka nie miała zatem szans na edukację, nieustannie musiała bowiem spełniać liczne obowiązki. Pracowała ciężko i ponad swoje siły. Ania przez to często uciekała w świat wyobraźni, fantazjując o tym, że jest zupełnie inną osobą i mieszka w pałacu. Potem pan Hammond zmarł, a jego żona oddała dzieci krewnym i wyjechała do Stanów Zjednoczonych. W ten sposób Ania trafiła do sierocińca, skąd odebrała ją pani Spencer, by zabrać dziewczynkę do Avonlea.
Wspomnienie o przyjeździe na stację kolejową to kolejna retrospekcja Ani, którą dziewczynka dzieli się z Mateuszem. Gdy wysiadła z pociągu, to okazało się, że jej nowy opiekun jeszcze się nie pojawił. Ania wyszła na peron śmiało i nie oglądając się za siebie, pewna, że zaczyna nowy rozdział w swoim życiu. Gdy Mateusz pojawił się na stacji, dziewczynka zaczęła dzielić się z nim wspomnieniami swojej podróży i pobytu na dworcu. Opowiedziała mu, że wyobrażała sobie, że jeśli nikt po nią nie przyjedzie, to spędzi noc, śpiąc na gałęzi rosnącego w pobliżu drzewa. Mateusz słuchał tego wszystkiego, nieustannie dziwiąc się temu, co opowiadała mu jego mała towarzyszka. Ta historia sprawiła jednak, że zdecydowanie polubił Anię i dlatego chciał, by zamieszkała z nimi na Zielonym Wzgórzu.
W powieści pojawiają się też wspomnienia wydarzeń, które Ania opisuje Maryli. Dotyczą one między innymi sytuacji w szkole, takich jak ta, związana z Gilbertem Blythe. Chłopiec przezywał Anię, przez co ta rozbiła mu tabliczkę na głowie i została ukarana. Ania opowiedziała o tym Maryli, ponieważ zdecydowała, że więcej nie ma zamiaru iść do szkoły. Ania opowiadała jednak też opiekunce o pozytywnych wydarzeniach, na przykład takich jak pobyt w mieście czy udział w koncercie. Dzięki temu kobieta mogła być na bieżąco z tym, co działo się u Ani i mogła też w ten sposób cieszyć się z jej sukcesów. Wspomnienia Ani były jednak zawsze nieco ubarwione, a to przez silne emocje, które nią kierowały.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.