Oskar i pani Róża to krótka epistolarna powieść Erica Emanuela Schmitta. Jest to kameralna opowieść, w której nie występuje wielu bohaterów, jednak każdy z nich reprezentuje istotną postawę, wobec której czytelnik może się opowiedzieć.
Dziesięciolatek chory na białaczkę, który dowiaduje się, że pozostało mu dwanaście dni życia. Jest bardzo wrażliwy, szybko ulega zarówno radości jaki smutkowi. Potrzebuje bliskości i tę potrzebę zaspokaja dzięki Róży, która staje się mu bliższa niż rodzice. Zaczyna również pisać listy do Boga, w którego dotąd nie wierzył. Stara się przeżyć swoje pozostałe dni jak najpełniej. Każdy dzień liczy jako dekadę. Jest też bardzo dojrzały jak na swój wiek, o czym świadczą refleksje filozoficzne i poważne rozmowy z Różą. W końcu umiera, lecz jest na to przygotowany, pogodzony z ludźmi i z kruchością własnego życia.
Wolontariuszka w szpitalu, w którym leży Oskar. Nie wiadomo ile ma lat, ponoć kiedyś była słynną zapaśniczką, o czym często opowiada Oskarowi. Jest kobietą głęboko wierzącą, dlatego to ona podpowiada chłopcu, by ten rozpoczął korespondencję z Bogiem. Również jej pomysłem jest liczenie każdego dnia jako dziesięć lat. Jest szczera w rozmowach z Oskarem, nie traktuje go jak dziecka, nie ukrywa przed nim prawdy. Związuje się z chłopcem i towarzyszy mu każdego dnia. Bardzo dotyka ją śmierć chłopca, lecz jest wdzięczna za to, że w ogóle mogła go poznać.
Sympatia Oskara. Mała dziewczynka, która cierpi na chorobę skóry. Jest zakochana w Oskarze i kiedyś spędza z nim całą noc. Ulega jednak dziecinnym emocjom i zrywa z chłopcem w wyniku plotek, jednak potem się godzą. Dziewczynka po udanej operacji wychodzi ze szpitala, co spotyka się z rozpaczą Oskara, ponieważ już nigdy mają się nie zobaczyć.
Para zrozpaczonych rodziców, którzy dowiadują się, że ich dziecko umiera. W pierwszej chwili boją się w ogóle skonfrontować z Oskarem. Gdy już dochodzi do spotkania, omijają niewygodny temat, próbując odwrócić jego uwagę prezentami. Nie są w stanie rozmawiać z synem o jego nadchodzącej śmierci, prawdopodobnie nie są w stanie sami się z tym faktem pogodzić. Dochodzą do porozumienia dopiero w trakcie kolacji bożonarodzeniowej w domu Róży, do której dochodzi po ucieczce Oskara ze szpitala.
Lekarz, który leczył Oskara. Chłopiec pociesza mężczyznę, mówiąc, że zrobił wszystko, co w jego mocy, by go uratować.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.