W Żelazowej Woli – interpretacja

Autorka interpretacji: Adrianna Strużyńska. Redakcja: Aleksandra Sędłakowska.
Autor wiersza Inny
Portret Fryderyka Chopina

Fryderyk Chopin, Eugene Delacroix, 1838

Wanda Chotomska to polska poetka, znana z twórczości skierowanej do najmłodszych. Wiersz „W Żelazowej Woli” pochodzi z tomiku „Muzyka pana Chopina” z 1978 roku. Poetka opisuje w utworze rodzinne miasto kompozytora, czyli tytułową Żelazową Wolę.

Spis treści

W Żelazowej Woli – analiza utworu

Utwór ma budowę stychiczną, nie zastosowano podziału na strofy. Układ rymów nie jest regularny, ale dominują rymy parzyste. Liczba zgłosek w wersie również nie jest stała.

Wiersz należy do liryki zwrotu do adresata, podmiot liryczny zwraca się do dziecka, małej dziewczynki. Jest to więc jej mama lub tata. Obecne są apostrofy „Tutaj, córeczko”, „Tak jak teraz, córeczko”. 

Utwór jest napisany prostym językiem, dostosowanym do młodego odbiorcy. Pojawiają się środki stylistyczne, między innymi anafory („W Żelazowej Woli drzewa wysokie” „W Żelazowej Woli malwy u okien”), powtórzenia („Tak jak teraz? Tak jak teraz, córeczko, za nutą nuta”), epitety („drzewa wysokie”, „biały dworek”, „lipowa kołyska”). Poetka zastosowała także synestezje („malwy nuciły niebiesko”), metafory („teraz słucha moja córka, jak pan Chopin się uśmiecha w mazurkach”) oraz personifikacje („śpiewała lipowa kołyska”, „tutaj wiatr grał piosenki na listkach”, „tutaj malwy nuciły niebiesko”, „żniwiarzy w pole woła przepiórka”, „za nutą nuta w świat z Chopinem poszły, by wrócić tutaj”) i porównania („śpiewanie takie, jakby cały ogród był jednym ptakiem”).

W Żelazowej Woli – interpretacja utworu

Utwór „W Żelazowej Woli” w przystępny sposób nawiązuje do historii życia Fryderyka Chopina, słynnego polskiego pianisty i kompozytora. Poetka wraca do jego rodzinnego dworu w Żelazowej Woli, gdzie na świat przyszedł jeden z najbardziej znanych Polaków.

Podmiot liryczny, zapatrzony w piękno tego miejsca, zwraca uwagę na urok dworku, którym emanuje historią życia Chopina. Pytanie dziewczynki: „Czy to tutaj?” podkreśla nie tylko zainteresowanie, ale również świadomość wartości tego miejsca, w którym na świat przyszedł genialny pianista. W odpowiedzi na to pytanie, osoba mówiąca ukierunkowuje uwagę na „lipową kołyskę”, symbolizującą czułą melodię, którą w dawnych czasach usypiano małego Fryderyka.

Dźwięki natury stają się tu muzycznym akompaniamentem, a rośliny i zwierzęta zdają się kontynuować piękną piosenkę o artyście, który w Żelazowej Woli spędził beztroskie lata dzieciństwa. Podmiot liryczny wprowadza nas w wyjątkową atmosferę tego miejsca, gdzie historia, muzyka i przyroda splatają się w jedno, tworząc barwną opowieść o wyjątkowym artyście i jego rodzinnej ziemi.

Chociaż wiersz powstał w latach 70. XX wieku, a Chopin żył w XIX wieku, kompozytor wydaje się wciąż obecny w swojej rodzinnej miejscowości. Zdaje się, że wciąż słychać tam jego mazurki, a w nich – jego uśmiech. W końcu to, co pozostaje po artyście, to jego sztuka. Ona jest odporna na przemijanie, w przeciwieństwie do człowieka. Miejsce narodzin i wychowania mają dla każdego z nas szczególne znaczenie, pozostają na zawsze w naszej pamięci. Dom rodzinny, rodzime krajobrazy i przekazywane kolejnym pokoleniom pamiątki kształtują naszą tożsamość. Podmiot liryczny doskonale wie, że po człowieku zostają wspomnienia, dokonania, a w przypadku artystów, takich jak Chopin, również ponadczasowa muzyka.

Utwór podkreśla także znaczenie przekazywania dzieciom biografii inspirujących postaci, takich jak Chopin. To właśnie te opowieści, te melodie przekazywane z pokolenia na pokolenie sprawiają, że artyści i ich dzieła żyją nadal w pamięci i sercach kolejnych pokoleń. Dom Chopina, obecnie muzeum, oraz otaczający go park, stają się miejscem, gdzie melodia i dziedzictwo kompozytora wciąż ożywają. Koncerty i recitale Chopinowskie, odbywające się na tej ziemi, nadają jej nowe życie, pielęgnując pamięć o wybitnym artyście.

Wiersz pokazuje, że przeszłość nie jest tak odległa i obca młodym ludziom, jak mogłoby się wydawać. Podmiot liryczny przekazuje swojej córce historię i dziedzictwo Chopina, ponieważ dopóki istnieje jego muzyka i miejsca pamięci, w pewnym sensie on wciąż jest wśród nas.


Przeczytaj także: Itaka interpretacja

Aktualizacja: 2024-09-04 15:19:29.

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.