Księga Hioba jest częścią Starego Testamentu w Biblii. Opowiada ona historię tytułowego Hioba, człowieka bogobojnego, majętnego i dobrego. Pewnego dnia jego życie stało się jednak przedmiotem zakładu między Bogiem a szatanem. Sam zaś Hiob został wystawiony na ogromną próbę. W księdze tej pojawia się między innymi pytanie o sens cierpienia, jakiego doświadcza człowiek w swoim życiu i do czego go ono prowadzi. To także próba zrozumienia, jak działa plan Stwórcy.
Hiobowi niczego nie brakowało. Był bogaty i wierzący, miał rodzinę i czcił swojego Boga. Z tego powodu postawiono go przed próbą i odebrano wszystko, co miał. Stracił pieniądze i rodzinę, a na koniec zachorował jeszcze oprócz tego na trąd. Został całkiem sam, ubogi i chory. Mimo to Hiob nie zaczął złorzeczyć i nie odwrócił się od swojego Boga. Nie porzucił wiary i nie zwątpił w to, że wszystko to, co spotyka, z pewnością ma jakiś sens. Cierpliwie czekał na to, co nastąpi dalej. Wytrwałość Hioba opłaciła się. Bóg oddał mu to, co mu zabrano, a nawet dał mu jeszcze więcej. Hiob odzyskał rodzinę i majątek. Jego trwanie przy Bogu miało zatem głębszy sens.
Cierpienie Hioba opisane w tej księdze ma pokazywać, że każde wydarzenie tego typu ma głębszy sens. Człowiek nie zawsze zdaje sobie sprawę z tego, jaki sens mają różne wydarzenia, jakie go spotykają. Cierpienie wydaje mu się bezsensowne i niesprawiedliwe. Nie widzi jego źródła oraz celu. Tymczasem człowiek powinien wiedzieć, że nie wszystko jest w stanie objąć rozumem, ale każdy aspekt jego życia to element większego planu bożego. Człowiek nie potrafi go pojąć, dlatego też nie zawsze rozumie, skąd się bierze cierpienie w jego życiu oraz co ma mu ono przyjąć. W takiej sytuacji był właśnie Hiob, na którego nagle spadły liczne nieszczęścia. Nie wiedział, czemu nagle utracił rodzinę, majątek i zdrowie. Nic nie wskazywało na to, by miał na takie rzeczy zasłużyć. Przecież dopełniał swoich obowiązków jako człowiek wierzący.
Człowiek nie powinien zatem próbować zrozumieć każdej rzeczy czy każdego nieszczęścia, jakie spotyka go w życiu. Za to powinien wierzyć i ufać Bogu. Powinien trzymać się myśli, że wszystko jest elementem jego planu, o wiele większego od człowieka. Ludzie nigdy go nie zrozumieją, dlatego jedyne, co mogą uczynić, to zawierzyć siebie Bogu, ufać mu i sądzić, że wie on najlepiej, co jest dla każdego właściwe. Takie przekonanie wypływa z Księgi Hioba i historii jej bohatera. Dokładnie to sprawiło, że Hiob odzyskał wszystko, co było dla niego cenne i co stracił. Zawsze ufał Bogu i to była właściwa droga. To pokazuje ta uniwersalna opowieść o ludzkim życiu.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.