Powieść Henryka Sienkiewicza Quo vadis należy do klasyki polskiej literatury, a sam twórca uznał ją za dzieło swojego życia. Główny wątek powieści: miłość Marka Winicjusza i Ligii Kalliny rozgrywa się tutaj na tle historycznych wydarzeń, ponieważ akcja powieści rozgrywa się w czasach pierwszych chrześcijan.
Akcja powieści rozgrywa się w I wieku naszej ery. Sienkiewicz opierał się na źródłach historycznych, dlatego utwór przybliża czytelnikowi życie w czasach pierwszych chrześcijan. Pomysł na powstanie powieści wynikał z fascynacji autora antykiem, czerpał głównie z Roczników Tacyta, opisujących dzieje Rzymu od panowania Tyberiusza do rządów Nerona. Sienkiewicz umieścił akcję powieści właśnie w ostatnich latach panowania Nerona.
Akcja obejmuje 6 lat (63-68 r. n.e.). Czas można dokładnie określić, ponieważ w tle losów bohaterów fikcyjnych znajdują się wydarzenia historyczne: zawarcie pokoju z Partami (63 r.), pożar Rzymu (64 r.), śmierć Petroniusza (66 r.) oraz śmierć Nerona (68 r.). Był to czas, kiedy w Rzymie rosła liczba chrześcijan, żył jeszcze święty Piotr (został ukrzyżowany w 64 lub 67 r. n.e.). Wyznawcy Chrystusa byli wtedy jednak prześladowaną mniejszością, piętnowaną nie tylko przez pogan, ale też Żydów.
Wydarzenia rozgrywają się głównie w Rzymie. Sienkiewicz przedstawił przekonujący obraz rzymskiego społeczeństwa, opisując losy zarówno zamożnych, jak i najuboższych mieszkańców miasta oraz niewolników, zazwyczaj traktowanych przez swoich panów jak przedmioty. Akcja rozgrywa się na Palatynie (dworze Nerona), w willach Petroniusza i Winicjusza i na Forum Romanum.
Wydarzenia mają miejsce również na Zatybrzu, gdzie chrześcijanie mieszkali w skromnych domach oraz w Ostrianum oraz na starym cmentarzu, gdzie wyznawcy Chrystusa w ukryciu słuchali nauk świętego Piotra. Ukazane zostały również mające miejsce na arenach krwawe igrzyska z udziałem chrześcijan.
Oprócz Rzymu akcja rozgrywa się w Ancjum. Po przyłączeniu do Cesarstwa Rzymskiego nadmorskie miasto służyło patrycjuszom do wypoczynku i było ucieczką od zatłoczonej, gwarnej stolicy. W Ancjum znajdowała się też willa Nerona, do której wyjeżdżał, gdy miał dość Rzymu.
Sienkiewicz ukazał w powieści zderzenie dwóch światów: chrześcijańskiego i pogańskiego, które funkcjonowały obok siebie w tym samym mieście. Wydarzenia rozgrywały się więc zarówno w luksusowych willach patrycjuszy, jak i skromnych domach, gdzie proste życie prowadzili chrześcijanie. Dzięki temu, stworzony przez niego obraz Rzymu I wieku n.e. jest tak przekonujący.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.