Rossi jest włoskim aktorem, prawdopodobnie wzorowanym na prawdziwej postaci, nieskrywanym idolem i miłością Izabeli Łęckiej. Mężczyzna doskonale wie o zażyłości młodej arystokratki i wykorzystuje to dla własnych celów. Wokulski, by zadowolić ukochaną, urządza podczas jednego z występów aktora klakę – płatny aplauz.
O Rossim wiadomo niewiele ponad to, że w swoim czasie uchodził za sławnego na zachodzie aktora. Prawdopodobnie wzorowany był na Ernesto Rossim – włoskim aktorze grywającym m.in. Romea, który w 1877 roku wizytował Warszawę.
Mężczyzna jest dawną (i jak się wydaje obecną) miłością Izabeli Łęckiej. Znają się oni z Paryża, gdzie przed laty nawiązali znajomość. Nie można powiedzieć, że Rossi odwzajemnia uczucia arystokratki, chociaż niewątpliwie dba o to, aby podtrzymać jej zainteresowanie. Rossi daje Izabeli w podarunku włoską wersję „Romea i Julii”, zarazem jednak nie przychodzi na jedno z umówionych spotkań. W czasie pobytu w Warszawie prawie codziennie odwiedzał kamienicę Łęckich, recytując wybrane przez kobietę fragmenty i stołując się tam. Podczas każdego spotkania zachowuje stosowne maniery wobec gospodarzy i uprzejmość względem swojej młodej adoratorki.
Talent aktorski Rossiego trudno ocenić. Na salonach panowała „moda” nakazująca zachwyt nad umiejętnościami Włocha. Izabela Łęcka była weń szczególnie zapatrzona, co widać podczas przedstawienia, na które przyszła z Wokulskim. Niemniej sam główny bohater ma dla talentu Rossiego mniej entuzjazmu, aby nie powiedzieć, wcale mu go brakuje. Opłaca jednak klakierów mających oklaskiwać mężczyznę, byleby tylko uszczęśliwić młodą arystokratkę. Daje mu również prezenty, w tym album ze zdjęciami Warszawy.
Rossi to postać epizodyczna. Zdaje się typowym wytworem swojego czasu i otoczenia – światowej sławy aktor, swoisty celebryta, który może pozwolić sobie na bagatelizowanie arystokracji z Polski. Budzi on przez to mieszane uczucia. Biorąc pod uwagę, że postać ta może być wzorowana na znanym aktorze włoskim Ernesto Rossim (który był w Warszawie w momencie, kiedy dzieje się akcja Lalki), takie nakreślenie postaci może sugerować, że Prus nie chciał poddawać jej otwartej ocenie. Przede wszystkim obecność Rossiego ma zwrócić uwagę na dwie rzeczy — siłę uczuć Wokulskiego do Łęckiej i jej płytkie wyobrażeń o miłości.
Aktualizacja: 2024-10-03 10:59:11.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.