Mieszkający w Paryżu uczony niemieckiego pochodzenia Geist jest jedną z postaci występujących na łamach powieści pod tytułem „Lalka”. Opętany wizją odkrycia metalu lżejszego od powietrza naukowiec symbolizuje w książce inną, możliwą dla Wokulskiego drogę życiową — poświęcenia dla rozwoju nauki. Geist to idealista, pragnący swoimi odkryciami polepszyć byt człowieka. Chociaż genialny, w środowisku naukowym przypięto mu znamię pariasa — Akademia Francuska ogłosiła go wariatem i heretykiem za przekroczenie konsensusu naukowego.
Profesor Geist był z pochodzenia Niemcem, ale mieszkał na stałe w Paryżu. W powieści zwrócono uwagę na jego niski wzrost i szczupłą budowę, a także sympatycznym spojrzeniem. Charakterystyczny był dla niego, pomimo dojrzałego wieku, brak siwych włosów.
Charakter Geista określić można jako mieszaninę bezpośredniości, nerwowości i podejrzliwości. Wszystko to dopełniała ogromna spostrzegawczość oraz wiedza o zachowaniach ludzkich. Uważał on, że pośród mas ludzkich zaledwie niewielu jej przedstawicieli jest na tyle szlachetnych, by zasługiwać na miano bycia nazwania „człowiekiem”. Jak sam mówił: „Tak zwana ludzkość, mniej więcej na dziesięć tysięcy wołów, baranów, tygrysów i gadów, mających człowiecze formy, posiada ledwie jednego prawdziwego człowieka. Tak było zawsze, nawet w epoce krzemiennej. Na taką tedy ludzkość w biegu wieków spadały rozmaite wynalazki. Brąz, żelazo, proch, igła magnesowa, druk, machiny parowe i telegrafy elektryczne dostawały się bez żadnego wyboru w ręce geniuszów i idiotów, ludzi szlachetnych i zbrodniarzy... A jaki tego rezultat?... Oto ten, że głupota i występek dostając coraz potężniejsze narzędzia mnożyły się i umacniały, zamiast stopniowo ginąć”.
Jego mizantropia mogła być związana z doświadczeniem odrzucenia przez społeczność naukową. Geist nawet w oczach zafascynowanego nim Wokulskiego robił bowiem wrażenie osoby niezwykle niestabilnej emocjonalnie, a i sam profesor zdawał sobie sprawę z takiego postrzegania jego osoby. Nie miało to jednak większego znaczenia, był on bowiem idealistą, a więc swoje przekonania i cele ponad zdanie innych. Geist jako postać literacka jest jednym z wielu wcieleń mitu prometejskiego — dobroczyńcy, który poświęca wszystko dla lepszej przyszłości gatunku ludzkiego.
Profesor był genialnym chemikiem, który przejawiał niezwykły talent już od czasów studenckich. Wielkim marzeniem uczonego było stworzenie metalu lżejszego od powietrza. Miał on pchnąć ludzkość na nowe tory, dając najszlachetniejszym broń przeciwko możnym i złym. Jednak jego oryginalne teorie były sprzeczne z konsensusem naukowym, co doprowadziło do wykluczenia uczonego przez członków Akademii Francuskiej. Wyklęty i ogłoszony szaleńcem, poświęcał każde pieniądze na badania. Szukał również bogatych inwestorów, zdolnych finansować jego odkrycia. Miał też pewne sukcesy — materiał wybuchowy, kulę cięższą od platyny, sztabkę stali lekką jak bibułka oraz stopy metalu lżejsze od wody i szkła.
Poznawszy w Paryżu Wokulskiego, odnalazł w nim bratnią duszę i przekonywał go do sfinansowania badań nad metalem lżejszym od powietrza. Głównemu bohaterowi imponowała bezinteresowność naukowca, którego porównywał nawet do swoistego Mojżesza, chcącego poprowadzić jeszcze nienarodzone pokolenia do „ziemi obiecanej” dobrobytu. Niestety, sam Geist stanowił jednostkę bezradną wobec rzeczywistości.
Aktualizacja: 2024-10-01 19:19:59.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.