Biblia przedstawia swoim czytelnikom wiele postaci, które na zawsze zapisały się w historii wiary chrześcijańskiej jako osoby dokonujące wielkich czynów w imię wiary. Z pewnością każdy jest w stanie wymienić takie osoby jak Abraham, Hiob, Mojżesz czy też Dawid. Niektóre z tych postaci łączy ze sobą wspólny motyw, jaki pojawia się w przekazach o nich. W przypadku Abrahama i Hioba jest nim test, jakim zostali poddani przez Stwórcę, by udowodnić mu swoją wiarę. Obaj pojawiają się w Starym Testamencie, a ich historie mają pokazywać, jak ważne jest zaufanie człowieka do Boga oraz niezachwiana pewność, że jego zamiary zawsze są całkowicie słuszne. Jednak obie te postaci różnią się od siebie w wielu szczegółach.
Abraham jest człowiekiem już starym, gdy czytelnik go poznaje, bezskutecznie starającym się wraz ze swoją żoną, Sarą, o dziecko. Pewnego dnia Bóg obiecuje mu, że doczekają się oni upragnionego potomstwa. Trudno było w to uwierzyć staremu mężczyźnie, jednak w odpowiednim czasie Sara urodziła ich pierwsze dziecko, syna Izaaka. Wielka radość zapanowała w domu patriarchy, po jakimś czasie okazało się jednak, że to właśnie syn będzie obiektem wielkiej próby, jakiej Bóg podda Abrahama.
Stwórca zażądał bowiem, by mężczyzna złożył mu w ofierze swojego jedynego syna. Abraham zgodził się na to i był o krok od dokonania tego morderstwa, gdy powstrzymał go anioł. Przekazał on Abrahamowi, że wystarczająco udowodnił już swoją wierność i może uwolnić syna. Abraham uczynił tak i w zamian złożył w ofierze Bogu baranka. W ten sposób Abraham udowodnił Stwórcy swoje bezgraniczne oddanie i wiarę w jego wyroki. Nic nie było dla niego ważniejsze od woli bożej.
Hiob także udowodnił Bogu swoje oddanie, jednak w inny sposób. Został on bowiem przedmiotem zakładu między Stwórcą a szatanem. Miał on sprawdzić, ile cierpień zniesie mężczyzna, zanim odwróci się od swojego Pana. Hiob stracił więc majątek, rodzinę - siedmiu synów i trzy córki - oraz swoje zdrowie, zachorował bowiem na trąd.
Jednak żadne z tych straszliwych, niezawinionych wydarzeń nie sprawiło, że wyrzekł się on Boga, zaczął mu złorzeczyć i przestał wierzyć. Hiob cierpliwie znosił przeznaczony mu los, wierząc, że Pan wie, co czyni, a w jego cierpieniu ukryty jest przez niego większy sens. Ostatecznie Bóg nagrodził Hioba za jego pokorę, cierpliwość i wiarę. Zwrócił mu jego majątek i zdrowie, obdarzył go także nową rodziną. Hiob udowodnił, że wiara ludzka nie ma granic.
Abraham i Hiob mają ze sobą kilka punktów wspólnych. Obaj zostali wystawieni przez Boga na ciężką próbę i obaj przeszli ją pomyślnie, udowadniając siłę swojej wiary. Jednak Abraham ostatecznie zachował swoje dziecko przy życiu, Hiob zaś stracił wszystko to, co ukochał i w zamian dostał nowe jako nagrodę. Życie jednej i drugiej postaci stało się jednak wzorem dla innych wierzących osób.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.