Księga Hioba to obecnie jeden z najbardziej znanych fragmentów Starego Testamentu. Jest ona dydaktycznym poematem i odnosi się do takich kwestii i pytań jak niezawinione cierpienie niewinnych czy obecność zła na świecie, którym rządzi dobry Bóg. Księga opowiada o losach pobożnego Hioba, ojca sporej rodziny, którego życie stało się przedmiotem zakładu między Bogiem a szatanem. Zakład ten miał na celu sprawdzić, jak długo Hiob pozostanie wierny swojemu Stwórcy i wyznawanej religii, gdy zaczną spadać na niego liczne niezawinione cierpienia. Hiob został więc przez Boga wystawiony na straszliwą próbę.
Hiob był człowiekiem bogatym, miał siedmiu synów i trzy córki. Był uczciwy i bogobojny, zwracał zawsze uwagę na to, by zachowywać się właściwie. Bogu ufał bezgranicznie. Gdy jego życie stało się przedmiotem zakładu, Hiob po kolei zaczął tracić wszystko to, co było dla niego w życiu cenne. Na początku pozbawiono go jego majątku. Dalej Hiob został doświadczony przez śmierć, która zabrała mu jego rodzinę, synów i córki. Ostatecznie Hiob został dotknięty kolejnym nieszczęściem i zachorował na nieuleczalną chorobę, czyli trąd. Wszystkie te straszne rzeczy miały sprawić, że Hiob ostatecznie zwątpi w swoją wiarę i odwróci się od Boga, złorzecząc mu za to, co na niego zesłał.
Jednak Hiob nie zachował się zgodnie z tymi przewidywaniami. Wręcz przeciwnie - wszystkie te nieszczęścia umacniały go w jego wierze i w zaufaniu do Boga. Uważał bowiem, że Stwórca ma wobec niego plan, którego on, słaby człowiek nie rozumie. Trwał więc Hiob w swojej wierze, gdy tracił majątek, rodzinę i zdrowie. Nie odwrócił się od Boga, tylko cierpliwie znosił wszystko to, co ten na niego zesłał. Nic nie mogło złamać Hioba, jego wiara przechodziła każdą próbę. Nie skarżył się, nie prosił o litość, tylko wierzył, że wszystko to, co go spotyka, ma jakiś głębszy sens.
Ostatecznie cierpienie Hioba zostało mu wynagrodzone. Zasłużył on na nagrodę od Stwórcy dzięki swojej niezachwianej wierze. Hiob ostatecznie odzyskał swój majątek i zdrowie, założył także nową rodzinę. Bóg oddał mu wszystko to, co odebrał swojemu wiernemu słudze. Jego pokora udowodniła bowiem, że istnienie na świecie wiara tak silna, że nie da się jej niczym złamać. Hiob był prawdziwym wyznawcą i sługą swojego Boga, a jego postawa udowodniła szatanowi, że człowieka nie da się złamać, jeśli ma on w swoim sercu prawdziwe zaufanie do Stwórcy.
Postawa Hioba może być wzorem dla każdego człowieka. Jego pokora, cierpliwość, zaufanie oraz niezwykła wiara w to, że Bóg ma dla niego plan, a odczuwane cierpienie ma sens, mogą także dziś być przykładem i inspiracją dla współczesnego człowieka. Hiob cierpiał wiele i czekał długo na swoją nagrodę, jednak ona nadeszła. Podobnie dziś można ludziom powiedzieć, by na cierpienie reagowali spokojnie i cierpliwie, ponieważ może się okazać, że ma ono głębszy sens, niewidoczny na pierwszy rzut oka.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.