“Konrad Wallenrod” to powieść poetycka autorstwa Adama Mickiewicza, która powstała w epoce romantyzmu. Jej bohaterowie są opisany w sposób złożony i zniuansowany, a na dodatek podlegają oni zmianom pod wpływem innych postaci czy wydarzeń. Przykładem tego jest relacja Konrada Wallenroda - głównego i tytułowego bohatera - z jego ukochaną, litewską księżniczką, Aldoną. Para poznaje się na dworze króla Kiejstuta i szybko zakochuje się w sobie. Ich relacja sprawia, że uczą się oni nawzajem od siebie wielu rzeczy.
Tym, czego Konrad Wallenrod nauczył Aldonę, jest przede wszystkim wiara w chrześcijańskiego Boga. Nie wierzyła ona bowiem wcześniej w jego istnienie. Jednak Wallenrod zaczął jej przybliżać założenia chrześcijaństwa. Opowiadał on więc o miłosiernym Bogu, wzbudzając tym samym żar w sercu dziewczyny. Ostatecznie pod wpływem Wallenroda zmieniła ona wiarę, nawróciła się na chrześcijaństwo.
Oprócz tego Konrad nauczył swoją żonę miłości do ojczyzny, patriotyzmu i poświęcenia. Swoim przykładem pokazał, jak wiele w życiu można poświęcić, by ojczyzna była bezpieczna. Pod jego wpływem Aldona również się poświęca - pozwala mężowi odejść i walczyć dla Litwy, sama zaś każe zamurować się w wieży blisko zamku krzyżackiego i resztę życia spędza jako pustelnica. Całe swoje życie podporządkowała więc ona misji męża i starała się go w niej wspierać.
Z kolei Aldona ofiarowała Wallenrodowi dar miłości. W dzieciństwie został on pozbawiony rodziny, wychowywali go następnie Krzyżacy. Wallenrod nie wiedział, jak wygląda życie w prawdziwej rodzinie, do czasu, aż poznał i pokochał Aldonę. Podarowała mu ona dar swojej miłości, dzięki czemu Wallenrod mógł poznać, jak wygląda życie z ukochaną osobą, zanim zrezygnował z niego na rzecz ojczyzny. Wraz ze swoją miłością Aldona podarowała mu także spokój, bezpieczeństwo oraz pozycję na litewskim dworze. Gdyby tylko Wallenrod zechciał, mógłby spędzić resztę życia w pokoju i miłości, a wszystko to dzięki ukochanej.
Aldona obdarowała go też ona swoim bezgranicznym wsparciem. Nie tylko zaakceptowała decyzję męża o powrocie do zakonu. Wyruszyła ona także za nim, kazała się zamurować w wieży niedaleko jego siedziby i resztę życia spędziła jako pustelnica. Gdy zdarzało się Wallenrodowi rozmawiać z nim, starała się go podnosić na duchu i motywować do dalszej walki na rzecz ojczyzny. Aldona podarowała więc Wallenrodowi wiele rzeczy - być może bez niej nie byłby on w stanie wypełnić swojej misji.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.