Czy szczęście zależy od nas samych, czy od ludzi, którzy nas otaczają? Napisz rozprawkę. Odwołaj się do dwóch lektur obowiązkowych.

Autorka opracowania: Marta Grandke.

Ludzie wiele czasu i przemyśleć poświęcają temu, jak osiągnąć szczęście. Tworzą jego różne definicje, zastanawiają się, jakie są jego źródła, próbują uchwycić jego ulotną naturę w słowach. Szczęściu wiele miejsca bowiem poświęcono w literaturze już od samego początku jej istnienia. Jednym z najważniejszych pytań, jakie w związku z tym postawiono jest to, czy szczęście człowieka zależy od niego samego, czy może od innych ludzi obecnych w jego życiu? Problem ten rozważyć można na przykładach właśnie zaczerpniętych z literatury.

Problematyka szczęścia podjęta jest w opowiadaniu Charlesa Dickensa pod tytułem „Opowieść wigilijna”. Główny bohater - Ebenezer Scrooge - jest zdecydowanie człowiekiem nieszczęśliwym, zimnym i samotnym. Nie utrzymuje bliskich kontaktów z nikim, nie ma też w sobie współczucia dla bliźnich. Bezwzględnie wykorzystuje pracę swojego pracownika, by zgromadzić jak największy majątek, nie bacząc na to, że jego podwładny ma na utrzymaniu rodzinę, w tym chorego synka. Skazuje go tym samym na życie w nędzy i nieustające zmartwienie o to, w jaki sposób utrzyma on swoją żonę i dzieci, na co jego pracodawca wydaje się być obojętny. Scrooge na własne życzenie izoluje się od innych, fałszywie sądząc, że tylko pieniądze mogą dać mu szczęście i nie dostrzegając, że nie robią tego.

Pewnej wigilijnej nocy Scrooge’a odwiedzają jednak trzy zjawy, ukazując mu, jaki los na siebie sprowadzi, jeżeli nie zmieni swojego postępowania. Jego udziałem stanie się samotna śmierć, sprowadzi także nieszczęście na rodzinę swojego pracownika. Jego mały synek umrze bowiem, a jego rodzice nie będą mieli pieniędzy na jego leczenie i zapewnienie mu lepszego życia. Pod wpływem tych wizji Scrooge zaczyna rozumieć, jak nieszczęśliwy i samotny był oraz jak bardzo krzywdził ludzi.

Zmiana postępowania okazuje się być dla niego kluczem do szczęścia - przebywając z ludźmi, pomagając im i ich wspierając Scrooge staje się lepszym, szczęśliwszym człowiekiem, który nie jest skazany na ponurą śmierć w samotności. Wbrew jego poglądom to właśnie ludzie okazali się dla niego kluczem do lepszego życia, a on sam mógł im się odwdzięczyć, poprawiając komfort ich życia i ratując niepełnosprawne dziecko. Scrooge odnalazł więc w znanych sobie ludziach szczęście. Dzięki temu zmienił się i można właściwie rzec, że uratował w ten sposób swoją duszę.

Powieścią, która potwierdza tezę, że szczęście zależy od ludzi, którzy nas otaczają, są „Kamienie na szaniec” autorstwa Aleksandra Kamińskiego. Główni bohaterowie - Rudy, Alek i Zośka - z dnia na dzień znaleźli się w strasznej sytuacji, w której ich ojczyzna była okupowana przez wroga, a oni sami praktycznie codziennie narażali swoje życie, próbując walczyć z najeźdźcą. Jednak mimo tych przytłaczających okoliczności w chłopcach nie zgasła radość i potrafili oni w sobie odnaleźć wolę do walki. Było to możliwe dzięki przyjaźni, jaką się wzajemnie darzyli i wsparciu, którego udzielali sobie oni sami oraz ich rodziny i dalsi znajomi.

Wojna nie pozbawiła ich szczęścia, znajdowali je codziennie w sobie nawzajem, wbrew wszystkiemu próbując cieszyć się swoją młodością. Gdyby nie ta przyjaźń, być może Rudy, Alek i Zośka nie znaleźliby w sobie tyle siły do walki i do prób kontynuowania dalszego, normalnego życia. Powieść ta pokazuje, że często szczęście jest zależne od innych ludzi i może trwać niezależnie od przerażających okoliczności, w jakich człowiek się znajduje. To przyjaciele byli źródłem radości, nie otaczająca chłopców rzeczywistość, która powodować mogła jedynie strach i przygnębienie.

Podane przykłady z literatury pokazują, że czasami szczęście w samotności nie jest możliwe. Człowiek jest istotą społeczną, która potrzebuje towarzystwa innych. Nawet jeśli izoluje się od nich, tak jak robił to Scrooge w opowiadaniu „Opowieść wigilijna”, to jednak ostatecznie i tak odkrywa, że nie jest szczęśliwy bez innych osób w swoim otoczeniu. Literatura pokazuje też, że dzięki ludziom szczęście jest możliwe nawet wbrew wyjątkowo niesprzyjającym okolicznościom, jak miało to miejsce w przypadku bohaterów powieści „Kamienie na szaniec”. Szczęście jest więc pojęciem względnym, definiowanym na różne sposoby, ale wnioskować można, że często nie jest ono po prostu możliwe w samotności.


Przeczytaj także: „Bogaty skąpiec jest bogatym nędzarzem”. Rozważając słowa Charlesa Dickensa, odwołaj się do Skąpca Moliera, innego utworu literackiego oraz wybranych kontekstów.

Aktualizacja: 2022-08-11 20:24:02.

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.