Przypomnij sobie jedna z przygód Bilba Bagginsa w drodze do Samotnej Góry i opisz ją w formie relacji

Autorką opracowania jest: Ilona Kowalska.

Jest późny wieczór. Jesteśmy zmęczeni całodzienną wędrówką i jedynie, o czym marzymy, to odrobina snu i jedzenia. Nie wiemy, gdzie rozbić obóz. Znajdujemy się w lesie, a nie jest to bezpieczne miejsce, byśmy mogli w spokoju zasnąć i odpocząć. Nie wiemy, co nas czeka, a żaden z nas nie ma zamierza dziś trzymać warty. Ostatnie dni i wydarzenia były dla nas zbyt męczące.

Kilka minut temu dotarliśmy do jednej z jaskiń. Gandalf przyświecił nam, byśmy w ciemnościach nie zrobili sobie krzywdy. Rozpaliliśmy ogień, rozbiliśmy obóz, a teraz czekamy aż upieką się dary lasu, które udało nam się zebrać po drodze. Ledwo patrzymy na oczy, ale nikt nie zasypia, czekając na jedzenie.

Jakiś szmer. Nie podoba mi się to. Gandalf rozpyla światło i orientujemy się, że w głębi jaskini ktoś jest. Zaczynamy zbierać się czym prędzej, ale nie udaje nam się to. Zostajemy zaatakowani przez gobliny. Walczymy ostatkiem sił, ale udaje nam się wygrać i pokonać potwory, pragnące nas zabić i zjeść. Cieszę się z tego powodu, jednak nagle rozlega się ciemność.

Budzę się z bólem głowy. Nie wiem, gdzie jestem. Ostatnie, co pamiętam, to uderzenie w głowę. Musiałem stracić przytomność. Jestem sam, dookoła jest ciemno i jedynie drobne źródło światła, wpadające przez wejście do jaskini sprawia, że cokolwiek jestem w stanie dostrzec.

Wstaję i widzę, że pod moimi stopami coś błyszczy. Biorę to do ręki i badam. Wygląda na jakiś pierścień. Nie wiem, kto mógł go zgubić w tej jaskini. Chowam go do kieszeni, by spytać krasnoludy, czy to nie przypadkiem ich zguba.

Zaczynam iść wzdłuż korytarza, w którym się znajduję. Im głębiej idę, tym mniej widzę. Jest coraz ciemniej. Przeciskam się przez wąską szparę w końcu tunelu. Wychodzę i moim oczom ukazuje się podziemne jezioro. Ktoś na nim pływa w niewielkiej łódce. Postać jest ciemna i zachowuje się chaotycznie. Odpycha się swoimi wielkimi stopami.

Postać mnie zauważa. Podbiega do mnie najszybciej, jak tylko może. Nie zdążyłem jej uciec. Istota mnie zauważa i przedstawia się jako Gollum. Pyta o pierścień, czy go widziałem. Opowiada mi o jego magicznej mocy – wystarczy założyć go na palec i osoba nosząca staje się niewidzialna dla wszystkich stworzeń. Kłamię, że go nie widziałem.

Boję się tej istoty i pragnę uciekać. Gollum nalega, bym został i zagrał z nim w zagadki. Jeśli wygram – wypuści mnie z jaskini. Jeśli przegram, pożegnam się z życiem. Postanawiam zaryzykować, mając nadzieję, że lata czytania książek na coś się w końcu przydadzą.

Radzę sobie doskonale, znając odpowiedź na każde pytanie stwora. Gollumowi nie idzie za dobrze. Przegrywa z kretesem i nie może się z tym pogodzić. Odmawia wyprowadzenia mnie z jaskini. Do tego Gollum mnie przejrzał. Wie, że kłamałem w sprawie pierścienia. Każe mi opróżnić kieszenie i pokazać, co się w nich znajduje.

Nie zastanawiam się długo. Wkładam dłonie do kieszeni i szybko wsuwam pierścień na palec. Widzę, jak Gollum wpada w furię, ponieważ stałem się niewidzialny. Potwór chce mnie zaatakować, jednak nie udaje mu się to. Uciekam, a Gollum mnie goni, chociaż nie do końca wie, gdzie jestem. Przebiegam obok goblinów, które również mnie nie widzą. Po drodze zgubiłem Golluma. Udało mi się dotrzeć do wyjścia z jaskini i wydostać na zewnątrz.

Muszę znaleźć swoją drużynę. Bez niej mogę mieć problemy, nawet posiadając pierścień. Błądzę po lesie, jednak po jakimś czasie udaje mi się ich odnaleźć. Przerywam im kłótnie o to, czy ruszać dalej beze mnie, czy wracać i mnie szukać. Czuję ulgę, kiedy widzę, że nic im nie jest. Krasnoludy i Gandalf również są szczęśliwi, że wyszedłem cało z opresji.

Postanawiam przemilczeć fakt spotkania z Gollumem i kradzież pierścienia. Nie chcę mówić krasnoludom, ponieważ mogą sobie rościć prawa do pierścienia. Mam wrażenie, że nie są na tyle dojrzali, by unieść odpowiedzialność związaną z posiadaniem takiego artefaktu.


Przeczytaj także: Opisz wymyślone przez ciebie miejsce, które mogło by się znaleźć na trasie wędrówki Bilba Bagginsa i nadaj mu nazwę

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.