Wdowa Vauquer to drugoplanowa postać powieści „Ojciec Goriot” Honoré de Balzaka, która została wydana w 1835 roku i opowiada losy mieszkańców dziewiętnastowiecznego Paryża. Kobieta ma około pięćdziesięciu lat i prowadzi pensjonat, w którym na starość mieszka tytułowy bohater – Jan Joachim Goriot.
Wdowa Vauquer przedstawiana i opisywana jest jako brudna, niechlujna i niedbała osoba, która wygląda na znacznie starszą niż jest w rzeczywistości. Jest zniszczona i zaniedbana, a zmarszczki pokrywają całe jej ciało. Stęka i kaszle, prawdopodobnie na coś choruje.
Jej mężem był pan Vauquer, który stosował na niej przemoc fizyczną, psychiczną i ekonomiczną. Mężczyzna stracił swój majątek „w skutek nieszczęść”, jak opowiada bohaterka. Po śmierci męża został jej pensjonat „Dom Vauquer”, mieszczący się przy ulicy Neuve-Sainte-Geneviève, między dzielnicą łacińską a przedmieściem Saint-Marceau. Jest zniszczona psychicznie, dużo płacze i uważa, że nie zasłużyła na szczęście ani zrozumienie.
Pensjonat, który prowadzi, jest gospodą, w której można wynająć pokoje o średnim i niskim standardzie. Pracuje u niej kucharka Sylwia. Wdowa nie dba o swój dobytek, ponieważ jest skąpa i boi się utraty pieniędzy. Nie patrzy na to, komu wynajmuje pokoje, każdy może się u niej zatrzymać, bez względu na płeć, wiek czy pochodzenie.
Początkowo Vauquer interesuje się Goriotem, kiedy ten się wprowadza. Jest najbogatszym gościem, wynajmującym pokoik o wysokim, jak na pensjonat, standardzie. Kobieta jest dla niego miła i umawia się z mężczyzna na schadzki. Ma w planach także małżeństwo z Goriotem. Ten jest jednak niechętny i nie ma zamiaru się żenić, a do tego ubożeje przez dawanie córkom kolejnych pieniędzy. Wdowa traci zainteresowanie Goriotem, który co jakiś czas przenosi się na wyższe piętra budynku, gdzie standard życia jest o wiele niższy. Nie stać go na wynajmowanie droższego pokoju.
Wdowa jest w stanie zrobić wszystko, byle tylko się wzbogacić i pomnożyć swój majątek. Jest reprezentantką prostego mieszczaństwa, pochodzącego ze wsi. Według niej wartość człowieka jest określana przez zasobność jego portfela. Pieniądze grają dla niej kluczową rolę i ich posiadanie jest katalizatorem wszystkich decyzji, które podejmuje. Oszczędza jak tylko może na swoich pracownikach oraz wyglądzie i czystości pensjonatu, który wygląda obskurnie, a wszędzie czai się grzyb i pleśń. Kobieta stara się jednak pomagać mieszkańcom pensjonatu, jak tylko może.
Aktualizacja: 2022-08-11 20:24:11.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.