Klara - charakterystyka

Klara Raptusiewiczówna to jed­na z po­sta­ci dra­ma­tu Alek­san­dra Fre­dry pt. Ze­msta. O nią i o syna Re­jen­ta opie­ra się głów­na część wąt­ku mi­ło­sne­go Ze­msty.

Charakterystyka Klary

Spo­krew­nio­na jest po­przez ojca z Cześnikiem Raptusiewiczem, któ­ry opie­ku­je się nią jako sie­ro­tą. Kla­rze przy­słu­gu­je pra­wo do po­kaź­ne­go ma­jąt­ku, nie­mniej jest po­zba­wio­na moż­li­wo­ści dys­po­no­wa­nia nim aż do swo­je­go za­mąż­pój­ścia. Do tego cza­su pie­czę nad ak­ty­wa­mi dziew­czy­ny spra­wu­je Pod­sto­li­na, spo­wi­no­wa­co­na z nią po­przez by­łe­go męża. Mło­da Rap­tu­sie­wi­czów­na pała szcze­rym uczu­ciem do Wa­cła­wa Milcz­ka, syna Re­jen­ta Milcz­ka. Ich mi­łość wy­da­je się nie dą­żyć do szczę­śli­we­go za­koń­cze­nia, jed­nak dzię­ki wy­jąt­ko­we­mu zbie­go­wi oko­licz­no­ści osta­tecz­nie mło­dych łą­czy wę­zeł mał­żeń­ski. Mo­tyw mi­ło­ści Kla­ry i Wacława sta­no­wi też je­den z dwóch głów­nych wąt­ków fa­bu­lar­nych ca­łej ko­me­dii.

Kla­ra jest oso­bą nie­zwy­kle in­te­li­gent­ną, przy czym jed­nak da­le­ką od wy­bi­ja­nia się przed przy­sło­wio­wy sze­reg. Chcąc scha­rak­te­ry­zo­wać ją trze­ma sło­wa­mi, moż­na by opi­sać ją jako dziew­czy­nę szla­chet­ną, od­waż­ną i do­brą. Te ce­chy cha­rak­te­ru Kla­ry ujaw­nia­ją się pod­czas trwa­nia ak­cji ko­me­dii. Gdy od­ma­wia Wa­cła­wo­wi wspól­nej uciecz­ki, pod­kre­śla swo­ją dba­łość o cześć szla­chec­ką i przy­wią­za­nie do god­ne­go po­stę­po­wa­nia. Od­wa­gi wy­ma­ga­ło od niej ma­new­ro­wa­nie mię­dzy ocze­ki­wa­nia­mi ota­cza­ją­cych ją męż­czyzn, zaś do­broć udo­wad­nia osta­tecz­nie spła­ca­jąc dług Pod­sto­li­ny.

Przede wszyst­kim jest ona jed­nak roz­sąd­na. Ci­cha skrom­ność cha­rak­te­ru Kla­ry skry­wa bo­wiem oso­bę po­tra­fią­cą po­sta­wić na swo­im, dzia­ła­jąc po ci­chu i bar­dzo de­li­kat­nie. Pra­gnąc zjed­nać Wa­cła­wo­wi stry­ja, aran­żu­je roz­mo­wę z jego na­rze­czo­ną, Pod­sto­li­ną. Po­ka­zu­je to do­bit­nie, iż mimo mło­de­go wie­ku oraz po­kor­nej po­sta­wy, Kla­ra to dziew­czy­na zde­cy­do­wa­na wal­czyć o swo­je szczę­ście. Jej me­to­dy są po pro­stu nie­zwy­kle prze­my­śla­ne i sub­tel­ne.

Po­dob­nie rzecz ma się w sto­sun­ku do in­nych po­sta­ci. Gdy Pap­kin ewi­dent­nie za­le­ca się do niej, ta nie zby­wa na­trę­ta opry­skli­wy­mi sło­wy, a wda­je się z nim w po­zo­ro­wa­ną roz­mo­wę. Do­brze wy­czu­wa­jąc cha­rak­ter roz­mów­cy, sta­wia ad­o­ra­to­ro­wi wy­zwa­nie nie­moż­li­we dla nie­go do speł­nie­nia. Tym spo­so­bem po­zby­wa się go, nie czy­niąc uszczerb­ku za­rów­no swo­jej czci, ety­kie­cie, jak i Papkinowi.

Kla­ra Rap­tu­sie­wi­czów­na to przy­kład mło­dej ko­bie­ty pew­nie stą­pa­ją­cej po zie­mi. Być może na­mięt­no­ści ro­man­sów nie są jej zbyt do­brze zna­ne, co udo­wad­nia brak zro­zu­mie­nia roz­mo­wy mię­dzy Podstoliną i Wa­cła­wem, jed­nak na pew­no po­sia­da wie­le roz­sąd­ku. Nie moż­na jej więc scha­rak­te­ry­zo­wać jako oso­by wy­co­fa­nej, wręcz prze­ciw­nie. Jest ona zwy­czaj­nie pro­duk­tem swo­ich cza­sów. Mło­dą damą, któ­ra musi być po­słusz­na dla swo­ich opie­ku­nów, grzecz­na i ła­god­na. Za­ra­zem jed­nak po­tra­fi dzia­łać w po­sta­wio­nych przed sobą wa­run­kach, od­wo­łu­jąc się do do­bre­go zro­zu­mie­nia cha­rak­te­ru lu­dzi, wła­snej do­bro­ci oraz spry­tu. Te ce­chy, choć osta­tecz­nie nie przy­czy­nia­ją się do po­łą­cze­nia z Wa­cła­wem, po­zwa­la­ją ca­łej ko­me­dii za­koń­czyć się do­brze w ostat­niej sce­nie. Kla­rę moż­na więc scha­rak­te­ry­zo­wać jako dziew­czy­nę spo­koj­ną i do­brą, przy czym jed­nak nie­ustę­pli­wą i dą­żą­cą do swo­ich ce­lów. W tym wy­pad­ku zjed­no­cze­nia ze swo­im uko­cha­nym.

---

Prze­czy­taj tak­że: Podstolina - charakterystyka

Ak­tu­ali­za­cja: 2022-08-11 20:23:59.

Sta­ra­my się by na­sze opra­co­wa­nia były wol­ne od błę­dów, te jed­nak się zda­rza­ją. Je­śli wi­dzisz błąd w tek­ście, zgłoś go nam wraz z lin­kiem lub wy­ślij ma­ila: kon­takt@po­ezja.org. Bar­dzo dzię­ku­je­my.