Klara Raptusiewiczówna to jedna z postaci dramatu Aleksandra Fredry pt. Zemsta. O nią i o syna Rejenta opiera się główna część wątku miłosnego Zemsty.
Spokrewniona jest poprzez ojca z Cześnikiem Raptusiewiczem, który opiekuje się nią jako sierotą. Klarze przysługuje prawo do pokaźnego majątku, niemniej jest pozbawiona możliwości dysponowania nim aż do swojego zamążpójścia. Do tego czasu pieczę nad aktywami dziewczyny sprawuje Podstolina, spowinowacona z nią poprzez byłego męża. Młoda Raptusiewiczówna pała szczerym uczuciem do Wacława Milczka, syna Rejenta Milczka. Ich miłość wydaje się nie dążyć do szczęśliwego zakończenia, jednak dzięki wyjątkowemu zbiegowi okoliczności ostatecznie młodych łączy węzeł małżeński. Motyw miłości Klary i Wacława stanowi też jeden z dwóch głównych wątków fabularnych całej komedii.
Klara jest osobą niezwykle inteligentną, przy czym jednak daleką od wybijania się przed przysłowiowy szereg. Chcąc scharakteryzować ją trzema słowami, można by opisać ją jako dziewczynę szlachetną, odważną i dobrą. Te cechy charakteru Klary ujawniają się podczas trwania akcji komedii. Gdy odmawia Wacławowi wspólnej ucieczki, podkreśla swoją dbałość o cześć szlachecką i przywiązanie do godnego postępowania. Odwagi wymagało od niej manewrowanie między oczekiwaniami otaczających ją mężczyzn, zaś dobroć udowadnia ostatecznie spłacając dług Podstoliny.
Przede wszystkim jest ona jednak rozsądna. Cicha skromność charakteru Klary skrywa bowiem osobę potrafiącą postawić na swoim, działając po cichu i bardzo delikatnie. Pragnąc zjednać Wacławowi stryja, aranżuje rozmowę z jego narzeczoną, Podstoliną. Pokazuje to dobitnie, iż mimo młodego wieku oraz pokornej postawy, Klara to dziewczyna zdecydowana walczyć o swoje szczęście. Jej metody są po prostu niezwykle przemyślane i subtelne.
Podobnie rzecz ma się w stosunku do innych postaci. Gdy Papkin ewidentnie zaleca się do niej, ta nie zbywa natręta opryskliwymi słowy, a wdaje się z nim w pozorowaną rozmowę. Dobrze wyczuwając charakter rozmówcy, stawia adoratorowi wyzwanie niemożliwe dla niego do spełnienia. Tym sposobem pozbywa się go, nie czyniąc uszczerbku zarówno swojej czci, etykiecie, jak i Papkinowi.
Klara Raptusiewiczówna to przykład młodej kobiety pewnie stąpającej po ziemi. Być może namiętności romansów nie są jej zbyt dobrze znane, co udowadnia brak zrozumienia rozmowy między Podstoliną i Wacławem, jednak na pewno posiada wiele rozsądku. Nie można jej więc scharakteryzować jako osoby wycofanej, wręcz przeciwnie. Jest ona zwyczajnie produktem swoich czasów. Młodą damą, która musi być posłuszna dla swoich opiekunów, grzeczna i łagodna. Zarazem jednak potrafi działać w postawionych przed sobą warunkach, odwołując się do dobrego zrozumienia charakteru ludzi, własnej dobroci oraz sprytu. Te cechy, choć ostatecznie nie przyczyniają się do połączenia z Wacławem, pozwalają całej komedii zakończyć się dobrze w ostatniej scenie. Klarę można więc scharakteryzować jako dziewczynę spokojną i dobrą, przy czym jednak nieustępliwą i dążącą do swoich celów. W tym wypadku zjednoczenia ze swoim ukochanym.
Aktualizacja: 2022-08-11 20:23:59.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.