Romeo Monteki to główny i tytułowy bohater dramatu Williama Szekspira „Romeo i Julia”. Jest przystojnym i dobrze zbudowanym młodym mężczyzną. Podczas akcji utworu, przechodzi przemianę wewnętrzną. Zmienia się z biernego młodzieńca w dojrzałego mężczyznę, który walczy o własne szczęście.
Na początku dramatu, Romeo jest nieszczęśliwie zakochany w Rozalinie. Pogrąża się w melancholii, unika towarzystwa, a nocami snuje się po gaju. Jego rozpacz jest egzaltowana, bohater nie robi nic, aby zmienić swoją sytuację. Przełomowym momentem w jego życiu jest pierwsze spotkanie z Julią na balu maskowym u Kapuletów. Romeo doświadcza prawdziwej, odwzajemnionej miłości. Jego ukochana pochodzi z wrogiego rodu Kapuletów, ale bohater nie rezygnuje. Decyduje się na potajemny ślub. Największą wadą Romea jest popędliwość i impulsywność. Po śmierci Merkucja, wpada w gniew i zabija jego mordercę - Tybalta, przez co zostaje wygnany z miasta. Gdy Romeo otrzymuje wieści o śmierci Julii, również zachowuje się impulsywnie. Kupuje truciznę i popełnia samobójstwo w jej grobowcu.
Julia Kapulet jest główną i tytułową bohaterką dramatu Williama Szekspira „Romeo i Julia”. Ma dopiero czternaście lat, dlatego posiada dziewczęcy wdzięk. Podobnie jak jej ukochany, przechodzi wewnętrzną przemianę. Na początku utworu jest posłuszną córką, a po poznaniu Romea staje się dojrzałą kobietą, gotową do walki o swoje szczęście.
Julia od pierwszego wejrzenia zakochuje się w Montekim, ale zachowuje zdrowy rozsądek. Chce go poślubić, aby dowiódł stałości swoich uczuć. Julia ma odwagę zbuntować się przeciwko rodzicom, odmawia ślubu z Parysem. Zgadza się też na intrygę ojca Laurentego, pozoruje swoją śmierć. Gdy dowiaduje się, że Romeo nie żyje, wpada w rozpacz. Nie chce żyć bez ukochanego, dlatego popełnia samobójstwo.
Ojciec Laurenty to franciszkanin, cieszący się szacunkiem wśród mieszkańców Werony. Staje się powiernikiem Romea i Julii. Udziela zakochanym potajemnego ślubu. W dużej części ponosi odpowiedzialność za tragedię, która się wydarzyła. Wysłany przez niego zakonnik nie dociera do Romea z informacją o pozorowanej śmierci Julii. Ojciec Laurenty dociera do grobowca, gdy Parys i Romeo już nie żyją. Zostawia Julię samą, a ta popełnia samobójstwo. Działania franciszkanina prowadzą jednak do pojednania zwaśnionych rodów.
Pan Kapulet to ojciec Julii. Jest zamożnym mężczyzną w podeszłym wieku. Nienawidzi rodu Montekich, z powodu rozpoczętego przed wiekami konfliktu. Toleruje jednak obecność Romea na balu maskowym, aby nie wywoływać skandalu. Jest despotą, nie liczy się ze zdaniem żony i córki. Zmusza Julię do ślubu z Parysem, a gdy ta się nie zgadza, grozi jej wykluczeniem z rodziny. Opamiętuje się dopiero po samobójczej śmierci córki. Proponuje Montekiemu pojednanie. Pani Kapulet to matka Julii. Jest znacznie młodsza od męża i całkowicie od niego zależna. Popiera więc wszystkie jego decyzje, nawet jeśli ranią Julię. Jest chłodną, obojętną kobietą. Jej despotyczna natura ukazuje się w kontaktach ze służbą, ponieważ tylko nad nią ma władzę. Pani Kapulet bywa także okrutna, chce pomścić śmierć Tybalta. Zaufany człowiek w Mantui ma podać mu truciznę. Nie rozumie swojej córki i jej problemów, podczas konfliktu staje po stronie męża.
Monteki jest ojcem Romea. Jego rodzina od wieków pozostaje w konflikcie z Kapuletami. Monteki jest jednak bardziej opanowany od swojego wroga. Troszczy się o Romea, chce poznać przyczynę jego przygnębienia. Po śmierci syna, godzi się z Kapuletem. Pani Monteki żyje w cieniu swojego męża. Uspokaja go, gdy jest prowokowany przez Kapuleta. Kobieta jest cichą ofiarą, umiera z rozpaczy po wygnaniu Romea.
Merkucjo to krewny księcia Eskalusa i przyjaciel Romea. Jest starszy od niego, dlatego często udziela mu rad. Różni się od swojego przyjaciela pod względem podejścia do życia. Jest racjonalistą, współczuje marzycielom, takim jak Romeo. Nie gloryfikuje kobiet, dlatego nie rozumie rozpaczy przyjaciela z powodu nieodwzajemnionej miłości. Merkucjo wyróżnia się poczuciem humoru i elokwencją. Jest znany ze swojego ciętego języka. Żartuje nie tylko z przyjaciół, ale też ze swojego największego wroga - Tybalta. Jego największą wadą jest porywczość. Staje do pojedynku z Tybaltem, chociaż zdaje sobie sprawę, że ten jest mistrzem szermierki. Merkucjo ginie w walce. Przed śmiercią przeklina zwaśnione rody Montekich i Kapuletów. W ostatniej chwili, dostrzega, że spór, przez który stracił życie, jest pozbawiony sensu.
Benwolio jest przyjacielem Romea. Należy też do jego rodziny, jest bratankiem pana Monteki. Towarzyszy Romeo podczas balu maskowego u Kapuletów. Chciałby, żeby przyjaciel zapomniał o Rozalinie. Martwi go jego ciągłe przygnębienie. Jest bardziej opanowany od Merkucja, chce uniknąć konfrontacji z Kapuletami.
Tybalt jest bratankiem pani Kapulet. Angażuje się w spór między zwaśnionymi rodami. Z całego serca nienawidzi Montekich, porównuje ich nawet do szatana. Jest zawzięty i wybuchowy. Wpada w gniew, gdy dowiaduje się, że Romeo znajduje się wśród gości balu maskowego. Przed wywołaniem bójki powstrzymuje go tylko zakaz pana Kapuleta. Tybalt nie daje jednak za wygraną i wyzywa Romea na pojedynek. Gdy Monteki unika walki, bohater mierzy się z Merkucjem, któremu odbiera życie. Tybalt osiąga swój cel, udaje mu się sprowokować Romea. Monteki mści się na nim za śmierć przyjaciela. Tybalt ginie z ręki Romea.
Hrabia Parys jest krewnym księcia Eskalusa. Stara się o rękę Julii. Dziewczyna nie darzy go uczuciem. Parys ma jednak poparcie rodziny Kapuletów, ponieważ jest zamożnym i przystojnym kawalerem. Jego zalety wychwalają pani Kapulet i piastunka Marta. Hrabia okazuje się naprawdę kochać swoją narzeczoną. Wpada w rozpacz, gdy dziewczyna pozoruje swoją śmierć. Staje też do walki z Romeem, który ma odwagę wejść do jej grobowca. Ginie w pojedynku, jego ostatnią prośbą jest ułożenie ciała obok Julii.
Marta to piastunka Julii. Jest prostą, rubaszną kobietą, która szczerze mówi to, co myśli. Staje się jedyną powiernicą Julii, gdy ta zakochuje się w Montekim. Pełni też rolę jej posłańca. Mimo swojej gadatliwości, nie wyjawia sekretów dziewczyny. Kieruje się jednak rozsądkiem i doradza Julii ślub z Parysem, co ta uważa za zdradę.
Książę Eskalus sprawuje rządy w Weronie. Wydaje zakaz publicznych pojedynków, pod groźbą śmierci, ponieważ spór między Montekimi i Kapuletami zakłóca spokój w mieście. Traktuje Romea w łagodny sposób, nie skazuje go na śmierć, ale wygnanie z Werony. Wypomina zwaśnionym rodom, że przez ich spór, Romeo i Julia stracili życie.
Baltazar i Abraham są służącymi Montekich. Krążą po mieście i czekają na zaczepkę ze strony Kapuletów. Angażują się w konflikt swoich pracodawców. Baltazar przynosi Romeo wieści o śmierci Julii, nieświadomie doprowadzając do tragedii.
Samson i Grzegorz to służący Kapuletów. Angażują się w przepychankę z Baltazarem i Abrahamem. U Kapuletów pracuje również służący Piotr, który towarzyszy Marcie, wysłanej z posłannictwem do Romea. Mężczyzna czuje się ważną osobą w domu Kapuletów, kłóci się z muzykantami, opuszczającymi dom po upozorowanej śmierci Julii.
Brat Jan jest franciszkaninem. Ojciec Laurenty wysyła go do Mantui z wiadomością do Romea. Bohater nie zostaje wpuszczony do miasta, przez co nie dostarcza najnowszych wieści. Jego zaniechanie doprowadza do samobójczej śmierci Romea.
Paź Parysa udaje się z hrabią do grobowca, w którym spoczywa Julia. Zostaje na czatach, dlatego ostrzega swojego pana przed nadejściem Romea. Gdy między mężczyznami dochodzi do pojedynku, wzywa wartę.
Aptekarz jest ubogim mężczyzną, zamieszkałym w Mantui. Ze względu na problemy finansowe, prowadzi nielegalną działalność. Sprzedaje Romeo truciznę, umożliwiając mu samobójstwo.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.