Romeo Monteki to główny i tytułowy bohater dramatu Williama Szekspira „Romeo i Julia”. Autor ukazał jego przemianę, która dokonuje się pod wpływem miłości do Julii. Romeo jest więc bohaterem dynamicznym. Uczucie sprawia, że dojrzewa i z chłopca staje się mężczyzną.
Bohater jest przystojnym, młodym mężczyzną. Jak wynika ze słów Marty, jest dobrze zbudowany i urodziwy, ale niezbyt elegancki. Na początku dramatu, można dostrzec jego niedojrzałość. Romeo jest wrażliwym melancholikiem. Izoluje się nawet od swoich najlepszych przyjaciół: Benwolia i Merkucja. Nie chce wyjawić ojcu przyczyny swojego przygnębienia.
Monteki wybiera samotność, nocami snuje się po gaju i nie reaguje nawet na wołanie Benwolia. Romeo nie potrafi cieszyć się życiem, jest znudzony i smutny. Najważniejsza jest dla niego nieodwzajemniona miłość do Rozaliny, z której nie potrafi się wyleczyć, mimo rad życzliwych przyjaciół. Romeo porównuje uczucie do choroby i płomienia. Nie ma w nim chęci do działania, potrafi jedynie użalać się na swój trudny los.
Przełomowym momentem jest dla Romea pierwsze spotkanie z Julią. Przez przypadek trafia na bal maskowy u Kapuletów, gdzie od pierwszego wejrzenia zakochuje się w córce wrogiego rodu. Romeo jest przerażony sytuacją, w której się znalazł, ale nie zamierza się wycofać i zrezygnować ze swojej ukochanej. Po raz pierwszy przeżywa prawdziwą, odwzajemnioną miłość. Gdy tylko spotyka Julię, od razu zapomina o Rozalinie. Z tego powodu, ojciec Laurenty wypomina mu niestałość w uczuciach. Okoliczności, w których znalazł się bohater, rzeczywiście sprawiają, że jego emocje wciąż się zmieniają.
Początkowo, Romeo jest zrozpaczony z powodu odrzucenia przez Rozalinę. Twierdzi, że nigdy nie pokocha innej kobiety, nie jest nawet w stanie dostrzec ich urody i wdzięku. Przed balem maskowym u Kapuletów, deklaruje że nie zamierza się bawić, a żadna dama nie przyćmi swoim blaskiem Rozaliny. Gdy jednak spotyka Julię, natychmiast zapomina o dawnej ukochanej. Od tej chwili, tylko dziewczyna z rodu Kapuletów ma dla niego znaczenie. Romeo wpada w euforię, która jednak nie trwa długo. Szybko zdaje sobie sprawę, że jego wybranka pochodzi z rodziny, która od wieków pozostaje w konflikcie z Montekimi.
Miłość do Rozaliny była tylko mrzonką wrażliwego, znudzonego młodzieńca. Romeo nie podejmował zdecydowanych działań, a jedynie w samotności marzył o ukochanej. Miłość do Julii Kapulet jest całkiem inna. Romeo staje się odważny i zdecydowany. Jest w stanie zmierzyć się z przeciwnościami losu i nie rezygnuje ze swojego uczucia z powodu odwiecznego konfliktu między rodzinami.
Romeo poddaje się miłości, chociaż wie, że wiąże się z ryzykiem. Pojawia się w ogrodzie Julii, gdzie zakochani wyznają sobie miłość. Tym razem, Romeo biernie nie poddaje się rozpaczy, ale decyduje się na potajemny ślub. Mimo szacunku i miłości do swojej rodziny, snuje plany na przyszłość u boku ukochanej. To Julia staje się dla niego najważniejsza. Romeo nie skupia się już na żartach w towarzystwie Merkucja i Benwolia, ale staje się dojrzałym mężczyzną, biorącym odpowiedzialność za swoją rodzinę. Jego powiernikiem jest ojciec Laurenty, który sprzyja zakochanym.
Gdy Merkucjo zostaje zabity przez Tybalta, Romeo staje przed trudnym wyborem. Chciałby pomścić śmierć przyjaciela, ale wie, że nie powinien walczyć z krewnym swojej żony. Zdaje sobie też sprawę, że książę zabronił walk w miejscach publicznych. Za złamanie tego rozkazu może spotkać go nawet kara śmierci. Istotną rolę w życiu Romea odgrywa też honor. Próby złagodzenia sytuacji zakończyły się niepowodzeniem, dlatego Monteki czuje się zobowiązany, aby stanąć do pojedynku z Tybaltem.
Wpływ na decyzję Romea ma też jego największa wada - porywczość. Monteki stara się panować nad gniewem, mając na uwadze dobro Julii. Nie jest już beztroskim młodzieńcem, ale żonatym mężczyzną. Gdy jednak dowiaduje się o śmierci Merkucja, opanowuje go chęć zemsty. Romeo zabija Tybalta, co niesie za sobą tragiczne konsekwencje. Julia wpada w rozpacz po śmierci krewnego, a Monteki zostaje wygnany z Werony. Zaledwie kilka godzin po ślubie, Romeo musi rozstać się ze swoją żoną, nie wiedząc, kiedy ponownie się zobaczą. Emocje wciąż odgrywają istotną rolę w życiu bohatera. Podejmowanie racjonalnych decyzji i panowanie nad uczuciami przychodzi mu z trudem. Gdy słyszy, że Julia jest zrozpaczona jego postępowaniem, postanawia odebrać sobie życie. Powstrzymuje go jednak ojciec Laurenty. Romeo stara się być rozważny, opuszcza żonę, aby zdążyć bezpiecznie wyjechać do Mantui, gdzie będzie czekał na dalszy rozwój wypadków.
Monteki staje się ofiarą tragicznych pomyłek i niepomyślnego losu. Można nazwać go bohaterem tragicznym, chociaż nie ciąży nad nim fatum. Nie docierają do niego wieści o intrydze Julii i ojca Laurentego. Romeo myśli więc, że jego żona naprawdę umarła. Ponownie staje się porywczy, kupuje truciznę i wraca do Werony, chociaż za pojawienie się w mieście grozi mu kara śmierci. Można dostrzec zmianę w jego postępowaniu. Romeo nabiera pokory. Nie chce walczyć z Parysem, a gdy jest do tego zmuszony, okazuje mu litość, układając jego ciało w grobowcu. Nie jest w stanie żyć bez swojej ukochanej, dlatego popełnia samobójstwo. Bohater przechodzi przemianę z niezaradnego samotnika w dojrzałego mężczyznę. Pozostaje jednak wrażliwy i porywczy, co prowadzi do jego tragicznej śmierci.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.