Marta jest piastunką Julii. Dba o swoją podopieczną, chociaż nie zawsze rozumie jej rozterki. Nie zdaje sobie sprawy, jak silne jest uczucie, które połączyło Julię z Romeem. Nie przypuszcza nawet, że jej podopieczna byłaby w stanie odebrać sobie życie.
Bohaterka jest kobietą w podeszłym wieku. Nie do końca rozumie więc emocje nastoletniej Julii. Działa w dobrej wierze, ale często nie zdaje sobie sprawy, jakie konsekwencje mogą mieć jej porady. Marta jest postacią komiczną. Jej wypowiedzi i zachowania przełamują podniosłą atmosferę tragedii. W przeciwieństwie do Montekich i Kapuletów, kobieta pochodzi z ludu. Nie jest zamożna ani wykształcona. Marta to prosta i poczciwa kobieta. Jest troskliwa, ale bywa również męcząca. Droczy się z Julią, gdy wraca ze spotkania z Romeem. Nie chce wyjawić swojej podopiecznej, czy jej ukochany planuje ją poślubić. Wie, że Julia czekała na nią z niecierpliwością, dlatego bawi się jej kosztem.
Jedną z najbardziej charakterystycznych cech Marty jest gadulstwo. Kobieta wypowiada się nieskładnie i chaotycznie, ponieważ chce przekazać zbyt wiele informacji jednocześnie. Ma niewyparzony język. Nie traci odwagi, gdy pada ofiarą żartów Merkucja. Marta często porusza przyziemne tematy, nawet w sytuacjach, gdy nikt nie jest zainteresowany pogawędką. Potrafi jednak dochować tajemnicy. Gdy Julia zakochuje się w Romeo, staje się jej jedyną powiernicą. Bierze udział w spisku, nie wyjawia niczego państwu Kapulet. Pełni rolę posłańca Julii, razem z nią udaje się do ojca Laurentego, gdzie odbywa się potajemny ślub pary. Pilnuje też, aby pani Kapulet nie przyłapała Romea w sypialni dziewczyny, gdy Monteki przychodzi pożegnać się przed ucieczką do Mantui.
Marta zmienia stosunek do Romea, gdy ten zabija Tybalta. Nazywa go okrutnym, w odruchu rozpaczy przeklina męża swojej podopiecznej. Wypowiada się w chaotyczny sposób, dlatego Julia początkowo myśli, że to Romeo zginął w walce. Marta nie zdaje sobie sprawy, że jej podopieczna darzy męża prawdziwą miłością, o której nie jest w stanie zapomnieć. Piastunka zgadza się z małżeństwem Kapuletów. Uważa, że Julia powinna poślubić Parysa. Myśli, że jego uroda, majątek i pochodzenie sprawią, że dziewczyna będzie wiodła u boku hrabiego spokojne, szczęśliwe życie.
Marta kieruje się rozsądkiem, nie chce, żeby doszło do konfrontacji między Julią i jej rodzicami. Zdaje sobie sprawę, że ojciec wyklnie córkę, jeśli ta nie będzie mu posłuszna. Rady Marty są jednak niemoralne. Nakłania swoją podopieczną do złamania przysięgi małżeńskiej. Piastunka uważa Romea za zmarłego i sądzi, że tak powinna go postrzegać Julia. Jest to jednak niezgodne z prawdą. W momencie, gdy pan Kapulet planuje ślub Julii i Parysa, Romeo żyje i pamięta o swojej ukochanej, ukrywając się w Mantui.
Julia uważa postępowanie Marty za zdradę. Dziewczyna staje się całkowicie samotna, dlatego decyduje się na intrygę, zaplanowaną przez ojca Laurentego. Marta rozpacza, gdy znajduje Julię, leżącą w łóżku bez oznak życia. To dowodzi jej uczuć wobec podopiecznej. Bohaterka z pewnością chce szczęścia Julii, ale nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo dziewczyna pragnie, by połączyć się ze swoim ukochanym.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.