Autorką opracowania jest: Adrianna Strużyńska.

Jednym z głównych bohaterów jest Ramzes. Był to panujący w starożytnym Egipcie faraon, który dożył imponującego wieku - stu lat. Jego rządy przerwała choroba. Ramzes nie chciał osłabiać państwa, dlatego zdecydował się na lekarstwo, które go uzdrowi lub odbierze życie.

Edykty Horusa ujawniły, jakim władcą był jego dziadek. Faraon był stanowczy, a czasem wręcz okrutny. Prowadził wojnę z Etiopią, nie okazując litości jeńcom ani niewolnikom. Surowo potraktował również Jetrona, który jego zdaniem, miał zły wpływ na wychowanie wnuka. Faraon był wymagający również wobec członków swojej rodziny, Zefora nie zasłużyła na pochowanie w faraońskich katakumbach, ponieważ okazywała litość niewolnikom. Ramzes był surowy wobec siebie i innych. Stanowi przykład bezwzględnego władcy, który stawia dobro kraju wyżej, niż interesy jednostek. Takie rządy przynosiły jednak efekty, Egipt był za czasów jego panowania silnym i bogatym państwem.

Wnuk Ramzesa, Horus był całkowicie innym człowiekiem, niż jego dziadek. Jego plany znacznie odbiegały od wizji Ramzesa. Horus był wrażliwy i dobry, troszczył się nie tylko o swoich bliskich, ale też niewolników i jeńców. Do szansy przejęcia rządów podszedł emocjonalnie, skupiając się bardziej na spełnianiu swoich marzeń, niż rozwijaniu potęgi państwa. Jego plany przerwała jednak niespodziewana śmierć, w wieku zaledwie trzydziestu lat. Być może stanowiła symbol słabości Horusa. Jego szlachetne zamiary wynikały z dobrego serca, ale w rzeczywistości mogły osłabić Egipt.

W noweli pojawia się również kilku przedstawicieli bliskiego otoczenia faraona. Jedynym z nich jest lekarz ze świątyni w Karnaku. Był doświadczonym i mądrym medykiem. Zdawał sobie sprawę z mocy lekarstwa, które podał Ramzesowi. Od razu domyślił się, że Horus został ukąszony przez jadowitego pająka, a nie użądlony przez niegroźną pszczołę. W utworze pojawia się także dworzanin, który bacznie przyglądał się miastu i opowiadał Horusowi o nadchodzących zmianach. Następcy tronu do ostatniej chwili towarzyszył kanclerz, który doskonale znał tradycje i reguły, panujące w dynastii faraonów.


Przeczytaj także: Lalka - streszczenie

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.