Oblężenie Troi przez Achajów było wywołane porwaniem Heleny, żony króla Sparty, przez księcia Parysa, syna władcy Troi. Mityczne wydarzenie opisane zostało przez greckiego pieśniarza, Homera, w „Iliadzie”. Wśród wielu postaci sporu na szczególne wyróżnienie zasługuje dwóch bohaterów: Achilles i Hektor.
Achilles był herosem, synem Peleusa. Jego matka zanurzyła go w wodach Styksu, które miały zapewnić mu nieśmiertelność. Jego jedynym słabym punktem stała się pięta, za którą był trzymany. Achilles to silny, przystojny i waleczny wojownik. Jego uroda była tak nieskazitelna, że można było przyrównać ją do delikatnej urody kobiety. Jednak cechy charakteru Achillesa kontrastowały znacząco z jego wyglądem. Posiadał nadludzką siłę i charakteryzował się wybuchowym charakterem. Na polu bitwy budził popłoch wśród wrogów – nie tylko ze względu na jego potęgę, ale przede wszystkim z powodu temperamentu herosa. Cechował się on wyjątkowym okrucieństwem, był mściwy. Od wzmianki o jego bezwzględności rozpoczyna się inwokacja w „Iliadzie”, której pierwszy wers brzmi „Gniew, bogini, opiewaj Achillesa, syna Peleusa”.
Udział Achillesa w wojnie rozpoczyna się od jego wstawiennictwa u swojej matki – Tetydy, nereidy, którą prosi o to, by przekonała Zeusa do pomocy Troi. Achilles głęboko przeżył śmierć swojego przyjaciela – Patroklosa. Młody mężczyzna zginął, ponieważ, przywdziawszy zbroję herosa, wyruszył na Troję. Hektor potraktował go omyłkowo jako swojego głównego przeciwnika i zabił go. Rozwścieczony Achilles z wyjątkowym okrucieństwem zabija Hektora.
Swoją pychę i wyższość ukazuje przede wszystkim w tym fragmencie „Iliady” w którym pogrążony w smutku i żałobie ojciec Hektora przybywa w przebraniu do obozu Achajów błagać wojownika, by ten wydał mu ciało jego zmarłego syna. W duszy Achillesa zaczyna pojawiać się litość, wydaje ciało, a wojna została wstrzymana na czas uroczystości pogrzebowych. Achilles był wojownikiem bezwzględnym, ale nie można powiedzieć o nim, że był całkowicie pozbawiony uczuć, Dokonał wiele straszliwych czynów, które wynikały w dużej mierze z jego nadmiernej wybuchowości i bitewnego temperamentu.
O głównym przeciwniku Achillesa – Hektorze – czytelnik nie dowiaduje się wiele. Wiadomo, że był synem Priama oraz bratem Parysa oraz Kasandry. Założył rodzinę – jego żoną była Andromacha, posiadali oni syna – Astyanaksa. Hektor był nie tylko sprawnym wojownikiem, ale również bardzo dobrze zbudowanym mężczyzną. Posiadał ostre, męskie rysy twarzy i dumną postawę. Bardzo ważne dla niego były wartości takie jak rodzina, honor i odwaga. Można więc powiedzieć o nim, że był wzorem wojownika, archetypem doskonałego rycerza. Hektor zginął z rąk Achillesa. Heros nie tylko zabił go, ale również zbezcześcił jego ciało, co dla honoru zasłużonego dla swojej ojczyzny wojownika było wyjątkowym ciosem, o czym ogarnięty gniewem i chęcią zemsty Achilles wiedział. Przywiązał on ciało Hektora do rydwanu i kilka razy przejeżdżał w pobliżu murów Troi. Wywiózł również zwłoki do greckiego obozu. Zależało mu na tym, by Hektor nie został pochowany zgodnie z tradycją.
W trakcie swojego życia Hektor starał się postępować zgodnie z zasadami prawa i honoru rycerskiego. Zabił on młodego Patroklesa przez pomyłkę – gdy prawdziwe oblicze mężczyzny, z którym stoczył śmiertelną walkę, wyszło na jaw, przeraził się tym i ubolewał nad zbyt wcześnie zmarłym. Odczuwał skruchę, co wyraźnie odróżnia go od Achillesa, który gotowy był na straszne czyny. Hektor uważał, że pojedynek, który odbył z Patroklesem był niesprawiedliwy i niegodny prawdziwego wojownika, ponieważ nie znał on postaci, z którą walczył. Mężczyzna chciał przede wszystkim bronić swój naród i swoją rodzinę, a jednym z głównych agresorów był potężny Achilles. Hektorem nie kierowała nigdy żądza mordu. Z Achillesem chciał zmierzyć się głownie dlatego, że zagrażał on znacząco jego państwu.
Właśnie z tego powodu Hektor zdecydował się na walkę z osobą, o której sądził, że jest herosem. Nie oznacza to jednak, że nie bał się Achillesa – nawoływany przez niego pod murami Troi odczuwał przerażenie, smutek i strach o rodzinę. Jednak rycerski honor nie pozwalał mu stchórzyć, przyjął wyzwanie Achillesa i poniósł straszną śmierć. Hektor był zdecydowanym przeciwieństwem Achillesa – uważał, że brutalny wojownik nie posiada serca, nazwał go „kawałem żelaza”. On sam kierował się zupełnie innymi wartościami w życiu – prócz bitew zajmowała go również jego rodzina, do której był bardzo przywiązany.
Zarówno Hektor jak i Achilles charakteryzowali się męstwem i byli doskonałymi wojownikami. Różnił ich przede wszystkim sposób, w jaki okazywali oni emocje. Achilles był wybuchowy, nieokiełznany i okrutny – szczególnie w momencie, gdy urażona została jego duma lub dobrostan (jak w przypadku odebrania mu ukochanego przyjaciela – Patroklosa). Hektor natomiast był postacią, która w każdym momencie starała się zachowywać godnie, sprawiedliwie i zgodnie z rycerskim honorem. Trzymał swoje emocje na wodzy, nie okazywał ich. Do końca życia pozostał wierny wartościom, które wyznawał.
Aktualizacja: 2022-08-11 20:23:57.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.