Ignacy Krasicki, Per Krafft (starszy), około 1767
Bajka Ignacego Krasickiego „Syn i ojciec” przedstawia naturę ludzkiego życia. Syn i ojciec narzekają, ponieważ każdy wiek ma swoje wady oraz zalety. Sztuką jest czerpać z każdego momentu to, co najlepsze i radzić sobie z trudnościami.
Spis treści
Poeta posłużył się formą bajki epigramatycznej. Jest to gatunek zbliżony do epigramatu, krótki, pozbawiony fabuły i cech epiki. Utwór składa się z czterech wersów, liczących po trzynaście sylab. Pojawiają się rymy parzyste.
Wydarzenia relacjonuje trzecioosobowy narrator, będący ich świadkiem. W bajce występuje dwójka bohaterów, wymienionych w tytule: syn i ojciec.
Ze względu na zwięzłą treść, zastosowano niewiele środków stylistycznych. Pojawia się epitet („ojciec stary”). W ostatnim wersie obecne jest również powtórzenie („płakał ojciec, że stary, płakał syn, że młody”).
Utwór rozpoczyna się morałem, refleksją narratora na temat ludzkiego życia. Każdy wiek ma swoje zalety, ale też wady. Trudno oczekiwać, że ludzki los zostanie całkowicie pozbawiony problemów i niedogodności.
Narrator potwierdza swoje słowa przez przytoczenie prostej sytuacji z życia bohaterów: ojca i syna. Mężczyźni różnią się wiekiem, dlatego mają odmienne problemy. Obydwaj są jednak niezadowoleni i narzekają na swój los. Syn wciąż musi się uczyć, dlatego brakuje mu czasu na przyjemności. Ma wiele energii, której nie może spożytkować przez obowiązek zdobywania wiedzy. Ojciec jest w innej sytuacji. Mężczyzna nie korzysta z życia, ponieważ ma problemy zdrowotne. Gdy człowiek ma ustabilizowane życie rodzinne i zawodowe, często pojawiają się choroby. Obydwaj bohaterowie narzekają więc na swój los i uważają, że są ograniczani przez wiek.
Treść utworu pozostaje aktualna do dzisiaj. Życie człowieka jest wypełnione obowiązkami, najpierw jest to szkoła, a później praca. Gdy nadchodzi pora na emeryturę i zasłużony odpoczynek, często brakuje zdrowia, aby zrealizować plany na które wcześniej nie było czasu. Ludzkie życie składa się z kolejnych etapów, wiążących się z określonymi przywilejami, ale też trudnościami. Wbrew pozorom, wymowa utworu nie jest negatywna, mimo że los człowieka zostaje przedstawiony jako pasmo problemów.
Narrator nakłania do korzystania z każdej chwili. Należy rozsądnie zarządzać swoim czasem, ponieważ w przyszłości może zabraknąć sił, aby nadrobić stracone okazje. Mimo wszystkich niedogodności, warto cieszyć się życiem, bo lata bardzo szybko mijają, nieuchronnie zbliża się starość. Syn i ojciec skupiają się na największych wadach swojego wieku, zamiast poszukiwać jasnych stron. Skutkiem takiego myślenia jest strata cennego czasu na narzekania.
W młodym wieku należy cieszyć się ze sprawności i otwierających się możliwości. Ojciec posiada życiowe doświadczenie, dlatego powinien doceniać każdą chwilę, zdając sobie sprawę z upływu czasu. W każdym wieku można znaleźć rozrywki, dostosowane do możliwości i stanu zdrowia. Ojcu i synowi brakuje przede wszystkim chęci, nastawienie do życia ogranicza ich bardziej, niż wiek.
Aktualizacja: 2024-06-26 16:57:38.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.