Któż z was odczyta gwiazdy — tajne kreski,
spisane złotem w granacie niebieskim?
Któż waszą mowę obudzi, odgadnie,
wyłowi słowo, śpiące cicho na dnie?
Iluż widzącym was oczom — dziś ciemno!
Jutro zajdziecie we mnie i — nademną.
O gwiazdy — dziwne, niezgadnione znaki,
kto was rozsypał hojnym, jasnym makiem?
Byt — niebyt — wieczność — zawrót — wir — karuzel —
niebo i ziemia trysły — trzasły śluzy —
wszystko się kręci — gdzie dół — a gdzie góra —
ból — tutaj w piersi — ból — serce w pazurach —
krąży świat wichrem — karuzel — ruch — jazda —
gwiazda — gdzie spojrzeć — gwiazda — gwiazda — gwiazda —
Źródło: Anioł nieznany, Henryk Balk, 1932.