Miód

Zanim wyrosną smutne siostry — astry,
lato w przezroczych, uroczystych plastrach
połóżcie złote na białe talerze.
Białemi palcami
w białem milczeniu
niech każdy miód jasny bierze —
niech je powoli —
niech je dowoli —
poważnie —
złoto — biało —
niech się pochyli
pobożnej chwili
bo lato ciałem się stało.