Głośno nie mówić, nie marszczyć milczenia —
jak staw stać cicho w komarzych dzwonieniach —
słowem nie pluskać, nie potrącać ruchem —
dzwoniące dzwonki szklane są i kruche —
myślą nie szarpać, nie krwawić boleścią —
cieszyć się kornie dobrą Bożą wieścią.
Źródło: Anioł nieznany, Henryk Balk, 1932.