Tam daleko, w lubym kraju,
Już kwiat ożył z tchnieniem wiosny,
I śpiew jakiś brzmi po gaju,
Czuły, miłośny.
W listki drzewa
Wiatr powiewa,
To drżą listki, to się chwieją;
Ja tak drżałem
Tak się chwiałem
Między szczęściem i nadzieją;
Bo w poranku mego życia
Śród ukrycia,
Serce biło,
I na różach sobie śniło.
Tu — jak głucho do okoła...
Chociaż wiosna się rozśmieje,
Wionie północ — zwiędną zioła,
Znikną — nadzieje.
Myśl skrzydlata,
Stąd ulata
By ojczysty ujrzeć kątek, —
Gdzie ja byłem,
Gdzie przeżyłem
Chwilę marzeń i pamiątek.
Bo tam tylko w dniach młodości,
Dla miłości
Serce biło;
Tu — śród cierni się zbudziło.