Czesław Miłosz, polski noblista, jest znany między innymi jako autor powieści zatytułowanej „Dolina Issy”. To opowieść o dzieciństwie Tomasza Dilbina, czyli głównego bohatera książki. Dorasta on w niewielkiej litewskiej wsi, gdzie opiekują się nim dziadkowie. „Dolina Issy” nie jest powieścią autobiograficzną, ale przeżycia Miłosza z jego własnego dzieciństwa stanowiły silną inspirację podczas jej pisania.
Spis treści
W „Dolinie Issy” warto przyjrzeć się takim elementom jak kompozycja, styl czy język. To właśnie one odpowiadają za odbiór opowieści. „Dolinę Issy” określa się często jako powieść poetycką, co oznacza między innymi swoistą fragmentaryczność fabuły i jej achronologiczność. Powieść Miłosza jest podzielona na siedemdziesiąt krótkich części, w których autor opisuje rozmaite przeżycia Tomasza. Co prawda przedstawia je w porządku chronologicznym, gdyż pokazuje czytelnikowi proces dorastania chłopca, z którego wybiera kilka lat. Powieść kończy się, gdy Tomasz ma już trzynaście lat. Historia jego życia nie jest jednak ciągła – pisarz selekcjonuje pojedyncze epizody, które przedstawia odbiorcy wtedy, gdy uzna je za wystarczająco istotne.
Język Miłosza jest zdecydowanie literacki i poetycki. Za jego pomocą autor oddaje także różnorodność społeczności zamieszkującej Ginie. To właśnie tam obok siebie żyją zarówno Polacy, jak i Litwini, dlatego język używany przez bohaterów ujawnia ich pochodzenie oraz rozmaite naleciałości, które powstawały przez wiele lat istnienia tej wsi. Dodatkowo Miłosz stara się odzwierciedlić sposób wyrażania się ludzi pochodzących z różnych środowisk. Mamy zatem osoby o szlacheckim pochodzeniu, czyli Surkontów, a także mieszkańców wsi. We dworze mówi się inaczej niż w gospodarstwie. Przykładowo wychowany przez dziadków Tomasz pewnego dnia słyszy, że ma twarz „jak tatarska dupa”. Jest to potoczne wyrażenie, które Miłosz wykorzystuje w celu realistycznego budowania świata przedstawionego, w którym różne grupy ludzi funkcjonują obok siebie.
Styl Miłosza również to oddaje. Pisarz buduje zdania i całe fragmenty opowieści, by ukazać świat zmieniający się wraz z tym, jak postrzega go dorastający na oczach czytelnika Tomasz. Wraz z nim odbiorca dostrzega coraz więcej zjawisk i coraz lepiej rozumie to, co dzieje się w lokalnej społeczności. Styl Miłosza pozwala także na malownicze oddanie urody natury, która wręcz wypełnia Dolinę Issy. Dzięki temu czytelnik może podziwiać jej piękno.
Styl, kompozycja i język w „Dolinie Issy” wpływają zatem na odbiór świata przedstawionego oraz opowieści o Tomaszu. Dzięki temu czytelnik lepiej rozumie, co tak silnie wpłynęło na jego dzieciństwo spędzone w tym miejscu.
Aktualizacja: 2025-12-16 10:44:14.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.