„Kollokacja” to najsłynniejsza powieść z dorobku zapomnianego dziś pisarza, Józefa Korzeniowskiego, twórcy doby romantyzmu, stawianego niekiedy obok Aleksandra Fredry w zakresie tworzenia dramatów. W dziele tym Korzeniowski opisał spór o majątek wsi Czaplińce, który miał wielu właścicieli, a także historię miłosną Józefa Starzyckiego i panny Kamili Zegartowskiej. W dziele pojawiają się też inne postacie.
Spis treści
Była to młoda dziewczyna, około dziewiętnastoletnia. Była córką prezesa Zegartowskiego, który rujnował mieszkańców okolicznych wsi. Opisywana jest jako piękna dziewczyna o ormiańskiej urodzie, miała czarne oczy i długie, czarne włosy, cerę śniadą, ale bardzo żywą. Kamila cechowała się wesołym usposobieniem, dobrze mówiła po francusku, ale miała wyraźne braki w edukacji. Potrafiła grać na instrumentach, ale bez wyrazu, rysowała, lecz bez większego talentu i umiejętności, nie miała wyczucia estetyki ani piękna. Była jednak inteligentna, sprytna, miała żywy temperament i ogromną dobroć w sercu. Była jedyną córką prezesa, a pewnego dnia zakochała się w Józefie Starzyckim.
Była to guwernantka Kamili francuskiego pochodzenia. Została opisana jako kobieta brzydka, ubrana przesadnie wyzywająco i kokieteryjnie. Miała wiele pretensji do świata, z których drwiła sobie jej dorosła i sprytna podopieczna. Kobieta ta jednak nie miała złego, zepsutego charakteru.
To ojciec Kamili, który dwanaście lat wcześniej owdowiał. Jest to mężczyzna niezwykle bogaty i bezkompromisowy, a jego główny cel w życiu to dalsze pomnażanie swojego majątku. W tym celu nie cofnął się przed niczym — także przed unieszczęśliwianiem ludzi i rujnowaniem ich poprzez długi, by następnie fałszywie im pomagać i odkupywać ich zobowiązania. Pozornie wydawał się miły i pomocny, ale tak naprawdę był bezwzględny i manipulował innymi.
Niezwykle przystojny i czarujący młodzieniec o jasnych wąsach, słusznym wzroście, dobrze zbudowany i zgrabny. To syn Hipolita, człowiek dobry i porządny, uczciwy i moralny, ukochany Kamili. Ma wiele poczucia honoru, zatem stanął do pojedynku z Henrykiem, ale do niego nie strzelił.
To ojciec Józefa, człowiek uczciwy i porządny, nie chce sprzedać swojego majątku prezesowi. Ostatecznie błogosławi związek Józefa i Kamili.
To dziadek Józefa, człowiek dobry, ale krewki i popędliwy. Pobił parobka za niedopilnowanie ogrodu, który zrujnowały świnie.
To siostra Józefa, która wychodzi za pana Ignacego i pośredniczy między bratem a Kamilą.
To młodzieniec rozpieszczony i wychuchany, który nieustannie pozostawał pod troskliwą opieką matki, przez co nie znał się na męskich sprawach: nie strzelał z broni, nie jeździł konno. Próbował ubiegać się o względy Kamili. Po wyjeździe z domu rodzinnego zmienił się na lepsze.
To współpracownik Zegartowskiego, który sprzedawał ludziom towary na kredyt, przez co wpadali oni w długi. Był bardzo sprytny i radził sobie z interesami, pomagał prezesowi, a po jego śmierci wspomagał Kamilę między innymi w zorganizowaniu pogrzebu i zwracaniu ludziom ich majątków. Szloma miał świadomość, że przyczynił się do krzywdy innych i chciał to naprawić.
Aktualizacja: 2025-10-29 14:08:56.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.