„Trzy po trzy” to wspomnienia słynnego polskiego komediopisarza doby romantyzmu, czyli Aleksandra Fredry. Twórca wspomina między innymi swoją służbę wojskową u Napoleona, bitwy, w których brał udział, a także dzieciństwo i początki twórczości literackiej. W dziele autor porusza również złożoną problematykę, oddającą ducha współczesnych mu czasów i charakterystyczną dla tego okresu historycznego.
Spis treści
Podstawowym elementem wspomnień Fredry jest oczywiście problematyka jego służby wojskowej. Odbywał ją on między innymi w sztabie przybocznym Napoleona, zatem w pamiętnikach pojawiają się takie wydarzenia jak zwycięstwo pod Montereau, bitwa pod Lipskiem, przejście wojska polskiego pod władzę rosyjską i inne wydarzenia doskonale znane z historii. Fredro przybliża jak wyglądała zatem jego służba, jak żyło się żołnierzom, co wyznaczało ramy ich codzienności, a także z jakimi trudnościami się spotykał. W życiu żołnierza bowiem najczęściej według Fredry był obecny głód, chłód, liczne trudności i brak pieniędzy. Zdarzały się zarówno zabawne przygody, jak i te smutne, przykładowo opisana utrata wierzchowca. Pobyt w wojsku na swój sposób ukształtował też Fredrę, jego humor, przekonania i spojrzenie na świat.
Inną problematyką poruszaną przez romantycznego twórcę jest jego dzieciństwo. Fredro wspomina, że przyszedł na świat w Surochowie, dokąd już nigdy potem nie powrócił. Dalej pisarz przywołuje też miejsce, w którym najwięcej czasu spędził i najwięcej wspomnień stamtąd wyniósł, czyli z Beńkowej Wiszni. Fredro dalej opisuje dom rodziców, dworek szlachecki i dość zamożny, ale bez luksusów. Wspomina też, że dwa razy w roku, w dniach imienin rodziców wyprawiano przyjęcia, natomiast w niedziele udawano się na msze do Rudek. Ojciec Fredry był właścicielem fabryki żelaza.
Fredro we wspomnieniach pisze też, że wziął ze spalonego kościoła świętego Pawła kawałek beli ze stropu, a potem kazał z niej wyrzeźbić Chrystusa na krzyżu. Gotową rzeźbę wysłał go do pałacu księżnej Izabeli do Puław, a ona przesłała mu za to podziękowania. Ojciec też syna w podróż do Cisny, do jego fabryki. Gdy mijali Hoczew, ojciec pokazał mu swoje miejsce urodzenia. Są to zatem wspomnienia dość szczegółowe, ale opisujące zapewne najciekawsze momenty z dzieciństwa.
We wspomnieniach Fredry obecny jest też wątek początków jego twórczości i pierwszych popełnionych dzieł, takich jak komedia „Strach przestraszony” czy próba napisania dramatu „Rzeź Pragi”. Fredro wspomina także swoich nauczycieli, którzy go ukształtowali. Fredro tworzył też dowcipne wierszyki, które zachwycały jego towarzyszy z wojska. To pokazuje dobrze, jak Fredro wkroczył na późniejszą literacką ścieżkę.
Fredro swoimi wspomnieniami stworzył swoistą kronikę historii polskiej. Umieścił w tekście wiele ważnych wydarzeń związanych z Napoleonem i nadzieją na odzyskanie niepodległości polskiej. Warto jednak pamiętać, że nie spisywał on wydarzeń chronologicznie.
Aktualizacja: 2025-10-07 09:09:36.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.