„Grube ryby” to komedia w trzech aktach, której autorem jest pozytywistyczny twórca, czyli Michał Bałucki. Opisał w niej historię dwóch starych i majętnych kawalerów, Wistowskiego i Pagatowicza, czyli tytułowych grubych ryb. Panowie się przekonani, że ich znajomi, Ciaputkiewiczowie, zaczną swatać ich ze swoją wnuczką, Wandą, która właśnie przyjechała z pensji w towarzystwie koleżanki, Heleny.
Spis treści
To młoda, nastoletnia dziewczyna, wnuczka Ciaputkiewiczów, która wciąż uczy się na pensji. Tam zakochuje się w swoim nauczycielu muzyki, Henryku Wistowskim. Nie ma jednak pojęcia, że to bratanek Wistowskiego, starego kawalera, który grywa w karty z jej dziadkiem. Wanda romantycznie tęskni za ukochanym i wcale nie ma zamiaru wychodzić za starego mężczyznę. Próbuje jednak nastawić go do siebie pozytywnie, gdyż od tego zależy jej małżeństwo z Henrykiem. Omyłkowo jednak zgadza się wyjść za Wistowskiego, na szczęście Henryk znajduje na to sposób. Wanda jest zatem sprytna i zaradna, dobrze sobie radzi w czasach, kiedy małżeństwo stanowi interes, ona jednak nie pozwala się wydać za mężczyznę, który nie jest dla niej atrakcyjny.
To kolejna młoda dziewczyna uczęszczająca na pensję z Wandą, córka skąpca Burczyńskiego, który narzeka na wydatki związane ze wszystkim. Helena ma siedemnaście lat, ale nie interesuje jej małżeństwo, zamiast tego pragnie, by ojciec kupił jej nową suknię, a Pagatowicz przywiózł jej z Wiednia materiał na nią. Pagatowicz omyłkowo sądzi, że Helena się w nim zakochała, jednak ona wykorzystuje starego kawalera do zdobycia materiału na suknię i przekonania do niej ojca.
Stary kawaler po pięćdziesiątce, kapitalista. Jest przekonany o tym, że stanowi świetną partię dla młodych panien i obawia się swatania z Wandą. Uważa się bowiem za grubą rybę, nie ma jednak ochoty wstępować w związek małżeński. Wszędzie widzi podstęp prowadzący go do małżeństwa, aż wreszcie sam oświadcza się Wandzie, by to udowodnić. Gdy zostaje przyjęty, szybko przyzwyczaja się do myśli o małżeństwie. Wistowski jest zatem pełen pychy i przekonania o własnej doskonałości, jednak rzeczywistość pod postacią Wandy i jej miłości do Henryka szybko wyprowadza go z tego błędu.
To drugi stary kawaler i gruba ryba, zgodnie ze słowami Wistowskiego. Również ma ponad pięćdziesiąt lat, jednak chciałby się ożenić z miłości. Cierpi z powodu kataru żołądka. Szybko zaczyna podobać mu się myśl o tym, że Helena kocha go i wyszłaby za niego. Pagatowicz to postać niezwykle naiwna, a Helena wykorzystuje go w sprawie nowej sukni i przywiezienia materiału na nią z Wiednia, dokąd wybiera się właśnie Pagatowicz. Mężczyzna pracuje jako radca sądu.
To bratanek Wistowskiego, nauczyciel muzyki i ukochany Wandy. Stryj uczyni go swoim spadkobiercą, jeśli chłopak znajdzie sobie stosowną dziewczynę za żonę. Henryk jest przebiegły i doskonale radzi sobie, kiedy Wistowski oświadcza się jego ukochanej i podstępem wrabia stryja w zaakceptowanie Wandy jako własnej żony. Henryk jest konkurencją dla swojego stryja w przypadku starania się o rękę Wandy.
To dziadek Wandy i mąż Doroty, starszy mężczyzna, który chętnie gra w karty i swata młode damy ze swoimi znajomymi. Jest łatwowierny i poczciwy, to emeryt.
To żona Onufrego i babcia Wandy, której zależy na dobru swojej wnuczki. Również emerytka.
Ojciec Heleny i okrutny skąpiec, który nieustannie narzeka na wydatki, nie chce też kupić nowej sukni Helenie, gdyż uważa, że córka jest na nią jeszcze zbyt młoda.
To służący Ciaputkiewiczów, to on odbiera telegram od Wandy.
Aktualizacja: 2025-09-23 19:16:31.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.